#90815

Ostatnio mój pies (na potrzeby kilku historii tutaj nazwana Kruszyną) coś mi niedomagał, więc stwierdziłam, że odrobinę przyspieszę wizytę na szczepienie i pójdę z nią do weta już teraz. Kot też się "załapał", ale kota zostawmy w spokoju.
Standardowe pytanie przed szczepieniem "czy pies zdrowy? nie wymiotował, nie miał biegunki w ostatnim czasie?". Zgodnie z prawdą odpowiedziałam, że nie, natomiast ma bardzo dziwny kaszel, który mnie niepokoi, taki bardziej przypominający krztuszenie się. Wet z uśmiechem stwierdził "OK, zaraz to sprawdzimy", poszedł po stetoskop i zaczął osłuchiwać Kruszynę. Bardzo szybko uśmiech zniknął mu z twarzy i wyrwało mu się coś w rodzaju "o mój boże!".

Krótko, bo to nieprzyjemny temat - Kruszyna ma bardzo chore serce, nie pracuje prawidłowo, część krwi "cofa się", co powoduje obrzęk płuc, czego skutkiem jest ten dziwny kaszel. Weterynarz uczciwie powiedział, że lepiej nie będzie, ale można wdrożyć leczenie, które spowoduje, że nie będzie gorzej... Wykonano jeszcze echo serca i wet dobrał leki.

Po zapłaceniu za pierwszą wizytę (no dobra, tam jeszcze kot podwyższył koszty) i za drugą (echo serca i dobranie leków) mój portfel zaczął rozpaczliwie świecić pustkami, w związku z czym trzeba było na szybko znaleźć jakieś rozwiązanie. Nawet długo nie trzeba się było zastanawiać, wspólnie z Młodą doszłyśmy do wniosku, że rezygnujemy z zaplanowanego, ale na szczęście jeszcze nie opłaconego krótkiego wypadu "do ciepłych krajów" w listopadzie, kiedy u nas jest najpaskudniej, pieniądze odłożone na ten cel pójdą na leczenie Kruszyny.

W związku z powyższym zgłosiłam kierowniczce w pracy, że te kilka dni urlopu, które chciałam wziąć w listopadzie, to już nieaktualna sprawa. Ponieważ aktualnie mamy dwie osoby na L4, kierowniczka przyjęła moją rezygnację z urlopu z dzikim entuzjazmem, bo tym sposobem grafik jej się jakoś "zepnie". Oczywiście współpracownicy też zadowoleni, że jednak nie będą pracować w okrojonym składzie, padło pytanie o przyczyny rezygnacji z urlopu i wyjazdu, po czym zaczęło się:

- Zwariowałaś? Pies i tak zdechnie, po co z wyjazdu rezygnujesz?

Grzecznie odpowiedziałam, że każdy kiedyś umrze, w tym ja, więc idąc tropem tej logiki, nie opłaca mi się już nigdzie wyjeżdżać.

- Odbiło ci? To tylko pies, a ty na niego ostatnie pieniądze wydajesz!

Nie dyktuję nikomu, jak ma żyć i jak ma traktować innych, dopóki do zwierząt ma stosunek przyzwoity, to nie wnikam też w jego relacje ze zwierzętami domowymi. I tego samego oczekuję wzajemnie, nie wpie*dalaj mi się w życie i w rodzinę, bo dla mnie pies (i kot) to członek rodziny. Poza tym nie "ostatnie pieniądze", tylko kasę przeznaczoną na przyjemność, bez której da się żyć, ale to akurat szczegół, bo "ostatnie" też bym dała.

- Zobaczysz, córka ci tego nie daruje, ze zamiast fajnego wyjazdu wolałaś zmarnować pieniądze na psa.

No akurat to Młoda pierwsza rzuciła hasło "ale w takim układzie to nigdzie nie jedziemy!", nie tyle ze względów finansowych (bo te jej w pierwszym momencie nie przyszły do głowy), co z powodu "nie zostawię Kruszyny nawet na kilka dni, co będzie, jeśli jej się coś stanie wtedy, jak wyjedziemy?".

Tylko jedna osoba stwierdziła spokojnie "rozumiem, jak mój pies sobie rozwalił łapę na szybie, to pół pensji na weta wydałam".

I wiecie co mnie wkurza najbardziej? Nawet nie podejście "to tylko pies", ale takie wcinanie się komuś w życie. Wszyscy inni wiedzą lepiej, jak masz żyć, co ma być dla ciebie ważne i na co wolno ci wydawać pieniądze.

A na co dzień to fajni, mili i rozsądni ludzie...

nie_mow_mi_jak_mam_zyc