ubycher12
Ponownie nagłośnienia.
Jak wiadomo w świecie muzyki wielu jest artystów, a jeszcze więcej "gwiazdek", ale z czasem można się na takich uodpornić jak ja z kolegą w tym przypadku.
Obsługiwaliśmy niewielki "festiwal" muzyki rockowej (bardziej przypominało to wiejski festyn, ale cóż). Gwiazdą wieczoru miał być jakiś lokalny zespół młodzieżowy. Wszystko przebiegało sprawnie do połowy imprezy. Wówczas pojawili się "gwiazdorzy". Na moje nieszczęście przyczepił się do mnie ich gitarzysta prowadzący, młodszy ode mnie na oko o jakieś 3-4 lata. Na dzień dobry, dostałem opierdziel dlaczego jego piec, efekty i kable leżą na scenie, a nie są trzymane pod kluczem, następnie jako członek OBSŁUGI miałbym mu przynieść obiad z cateringu (sic!). Gdy jeszcze na spokojnie wyjaśniłem mu, że to nie należy do moich obowiązków, a i tak nie mogę odejść zza stołu, bo stroi się inny zespół [G]wiazdor przebił sam siebie:
G - Tak, tak. Ty tu młody jesteś, pewnie twój pierwszy koncert i każdy zespół się dla ciebie liczy, ale tak to nie działa. Wiesz co się liczy? Prawdziwi artyści! Tacy jak my! Na te płotki szkoda czasu i sprzętu! Ci ludzie przyszli tu dla nas!
Ostatkiem silnej woli powstrzymałem się od komentarza. Gwiazdorzyna poszedł po coś do jedzenia. Zawołałem kolegę i zanim podszedł miałem w głowie ułożony cały plan.
Gwiazdor powrócił i oczywiście kontynuował swój wywód o tym jakim to nie jest wybitnym artystą i czego to ja nie wiem. Wówczas przywołałem dyskretnie [K]olegę.
G - ...No widzisz, tak to z młodymi w ekipie jest. Nie odróżniają hołoty od artystów!
K - Młody! Telefon do ciebie! (podszedł do mnie z telefonem)
J - Kto to?
K - "Kazimierz" jak zwykle.
J - (do G) Przepraszam na chwilę. (do tel) Tak panie Staszewski? Hehe... No dobra, sorry! Co jest Kazik?
Stałem tyłem do "gwiazdora", ale kolega stwierdził, że tak pięknego pomieszania opadu szczęki i wytrzeszczu oczu nigdy nie widział. Gdy skończyłem "rozmowę", natręta już nie było.
A rozmawiałem z drugim kolegą, stojącym za sceną.
Jak wiadomo w świecie muzyki wielu jest artystów, a jeszcze więcej "gwiazdek", ale z czasem można się na takich uodpornić jak ja z kolegą w tym przypadku.
Obsługiwaliśmy niewielki "festiwal" muzyki rockowej (bardziej przypominało to wiejski festyn, ale cóż). Gwiazdą wieczoru miał być jakiś lokalny zespół młodzieżowy. Wszystko przebiegało sprawnie do połowy imprezy. Wówczas pojawili się "gwiazdorzy". Na moje nieszczęście przyczepił się do mnie ich gitarzysta prowadzący, młodszy ode mnie na oko o jakieś 3-4 lata. Na dzień dobry, dostałem opierdziel dlaczego jego piec, efekty i kable leżą na scenie, a nie są trzymane pod kluczem, następnie jako członek OBSŁUGI miałbym mu przynieść obiad z cateringu (sic!). Gdy jeszcze na spokojnie wyjaśniłem mu, że to nie należy do moich obowiązków, a i tak nie mogę odejść zza stołu, bo stroi się inny zespół [G]wiazdor przebił sam siebie:
G - Tak, tak. Ty tu młody jesteś, pewnie twój pierwszy koncert i każdy zespół się dla ciebie liczy, ale tak to nie działa. Wiesz co się liczy? Prawdziwi artyści! Tacy jak my! Na te płotki szkoda czasu i sprzętu! Ci ludzie przyszli tu dla nas!
Ostatkiem silnej woli powstrzymałem się od komentarza. Gwiazdorzyna poszedł po coś do jedzenia. Zawołałem kolegę i zanim podszedł miałem w głowie ułożony cały plan.
Gwiazdor powrócił i oczywiście kontynuował swój wywód o tym jakim to nie jest wybitnym artystą i czego to ja nie wiem. Wówczas przywołałem dyskretnie [K]olegę.
G - ...No widzisz, tak to z młodymi w ekipie jest. Nie odróżniają hołoty od artystów!
K - Młody! Telefon do ciebie! (podszedł do mnie z telefonem)
J - Kto to?
K - "Kazimierz" jak zwykle.
J - (do G) Przepraszam na chwilę. (do tel) Tak panie Staszewski? Hehe... No dobra, sorry! Co jest Kazik?
Stałem tyłem do "gwiazdora", ale kolega stwierdził, że tak pięknego pomieszania opadu szczęki i wytrzeszczu oczu nigdy nie widział. Gdy skończyłem "rozmowę", natręta już nie było.
A rozmawiałem z drugim kolegą, stojącym za sceną.
nagłośnienia
Ocena:
785
(903)
Komentarze