Susze się w szatni po wizycie na basenie.
Jakieś 50% panów nie krępuje się i biega tam całkowicie naga.
Jako że jestem wstydliwy, zawsze przewiązuję sobie ręcznik w pasie i tak na przykład zmieniam kąpielówki na bieliznę.
Widać jednak maskuję się nie dość dokładnie.

Obok mnie jakiś facet suszy swojego 4/5 letniego synka.
Chłopczyk przygląda mi się i w końcu mówi:
"tata a ten pan ma większy siusiak jak ty"

Kolesia zamurowało, skamieniał na dobre 10 sekund, po czym bez słowa kontynuował suszenie chłopca.

Okazało się że to moi sąsiedzi z klatki obok.
Gość szczerze mnie teraz nienawidzi.

Piekielny synek

Jestem tu z wami od około tygodnia.
Jednak w tym krótkim czasie, nie dało się nie zauważyć pewnej piekielnej kwestii.
Mówię tu o femi-hejcie panującym na piekielnych.
Ilekroć coś opisuję z miejsca rzuca się na mnie gromadka kobiet, krytykująca cokolwiek tylko bym zrobił.
Najczęściej są to konta bez jakichkolwiek własnych publikacji, za to z olbrzymią ilością skomentowanych historii.
Z kont, które jednak wnoszą coś do tej strony.
Można wyczytać że autorki to kobiety w wieku 15/30 lat, w większości samotne i sfrustrowane, choć są i takie, które mają swoje dziewczyny.
Ponadto dziwią się jaki to świat jest niedobry a ludzie wokół po prostu głupi.

Tak więc wyjaśnijmy sobie parę kwestii

1. Owszem mogę być niezrozumiały.
W końcu jestem mężczyzną a ty kobieta.
2. Mój "styl literacki" nie musi się każdemu podobać
(to sukces że w ogóle jakiś posiadam)
3. Tak, robię błędy.
4. Jeśli masz 15 lat lub nawet 30 i nie byłaś nigdy w związku.
To masz nikłe podstawy żeby komentować czyjeś życie uczuciowe.
5. Jeśli całe życie pracujesz na kasie w stonce.
To tak wiem pracodawca zawsze będzie zły i niedobry.
Jednak daruj sobie krytykowanie kogoś na wyższym stanowisku.
Jeśli kiedyś będziesz miała możliwość zarządzania czymkolwiek.
To gwarantuje że twoje spojrzenie na pewne sprawy się zmieni.

Jak zawsze czekam na femi-gówno burzę pod swoją publikacją.
Dajcie m tylko zrobić popcorn.

Piekielni na piekielnych

Umówiłem się z dziewczyną przez portal randkowy.

Ja:

176
91kg , lekkoatletyczna budowa ciał.
Przystojny zielono oki blondyn, parający się kiedyś modelingiem.
Spadochroniarz, fechmistrz, strzelec i nauczyciel dla małej grupki zapaleńców
Mistrz w trzech szkołach walki z 7 tytułami.
Po uniwersytecie warszawskim
Składający właśnie patent generatora magnetycznego

Spotkaliśmy się i jak to zawsze zaczynamy dochodzenie kim tak naprawdę jest ta druga osoba.
Tak więc po paru zdaniach okazało się że mam do czynienia z matką kilkuletniego dziecka.
Noooo nieźle, na stronach jest specjalna zakładka na takie informację. Tak więc uznaję że początek znajomości zaczyna się od gigantycznego kłamstwa.
Jednak skoro już tu jesteśmy to rozmawiamy dalej.

Dziewczyna okazała się tak fajna, że po raz pierwszy w życiu zapragnąłem związać się z kobietą z dzieckiem. Naprawdę wywaliła tym całe moje ułożone życie do góry nogami.
Jednak jedziemy dalej.
Nie pracuje . W jaki sposób się utrzymuje ? Nie wypada pytać. Grunt że zamierza wrócić do pracy w najbliższym czasie.
Tak czy siak zostałem rozbrojony niezwykle uroczym i troszkę zadziornym sposobem bycia tej Pani.
Ponadto dzieciaczek, również okazał się mega słodziakiem ( dalsze spotkania )

Teraz wisienka na torcie.
Moja nowa urocza znajoma, która :
1.Ma kilkuletnie dziecko
2. Nie ma pracy
3. Ojciec dziecka jest mundurowy ( co wróży przyszłe problemy )
4. Ma problemy z tarczycą, przez to jest potwornie chuda.

Otóż ta piękna niewiasta beż żadnego bagażu na swoich barkach BRZYDZI SIĘ MIŁOŚCI FRANCUSKIEJ.
W czasach gdzie dla gimnazjalistek "pierwsza baza to anal"

Nosz kurrr...

Prawie miłość

Z jakiegoś powodu musiałem zawieść panią W do jednej z warszawskich garerii.
Jako że nienawidzę zakupów, usiadłem sobie na wygodnej pufie przed sklepem.

Jako że byłem defacto w pracy i za jakieś dwie godziny miałem prowadzić rekrutację, byłem ubrany, powiedzmy w strój biznesowy.
Nagle przysiadła się do mnie młoda dziewczyna z wózkiem.
Nachalnie się do mnie uśmiecha i pyta po chwili o godzinę.
Po wyjawieniu jej obecnego czasu, wciąż się gapi i szuka kontaktu.
Nie wytrzymałem:
Ja - przepraszam czy jest Pani wolna? czy czeka na Panią jakiś przystojniak?
Ona: nie ( z jeszcze większym szczęściem wypisanym na twarzy )
Ja - czy pracuje Pani jako opiekunka dziecięca ?
ona: nie
Ja - czyli to pani dziecko
ona - tak to moja dżesica ( poprawiając dekolt )
ja - aha , a proszę mi powiedzieć , najpierw się szuka ojca, czy najpierw się robi dzieci ?
ona - zszokowana i całkowicie zbita , opuściła głowę - najpierw się szuka ojca.
Tak zgarbiona wstała i uciekła.

Tak wiem jestem potworem ale.
Pamiętajcie drogie Panie że to że jesteście teraz samotnymi matkami to w 99% przypadków wasza wina bo źle wybrałyście partnerów.
Potem poniżacie siebie i nas facetów szukając na siłę ojców, a raczej ich portfeli.

ps koparka, jedziesz

Podryw

Jak już wcześniej wspomniałem rozstałem się z panią W.

Jako że jest to osoba niezwykle ambitna i samodzielna, mało tego wspierana przez szkolenia z samorozwoju przez sephoriada oraz samodzielnie wyszukiwane zaśmiecanie mózgu, zamieszkała oczywiście na powrót z rodzicami.

Problemem są dwa koty, które posiadaliśmy.
1. uratowany przeze mnie ze śnieżycy.
2. celowo odebrany od pewnej sympatycznej pary z internetów.

Jako że w obecnej sytuacji majątkowej, nie mogę pozwolić sobie na takie obciążenia.
Układ był następujący:
1. Ja zaopiekuję się oboma kotami do czasu kiedy pani W, nie znajdzie sobie kolejnego frajera z mieszkaniem.
2. Do tego czasu pani W łoży na utrzymanie obu zwierzaków (karma,żwirek, weterynarz)
3. Jako że podczas rozstania oddałem jej samochód, pani W przywozi żywność do mojego mieszkania w umówionym wspólnie terminie. (sklep jest w mieście obok, kwestia cen)
4. Ja jestem bezpłatnym hotelem, tzn nie pobieram żadnych korzyści z racji opieki nad oboma pupilami.
4. Jeżeli pani W pogwałci warunki umowy. Bezzwłocznie pupil zostanie jej przywieziony do domu rodziców.

Jako że pierwszą transzę karmy załatwiłem ja, tzn przywiozłem ją jeszcze kiedy wywoziłem rzeczy pani W do jej rodziców ( korzystając oczywiście z jej samochodu ), pierwszy miesiąc koty miały co jeść.

Jednak zgodnie z przewidywaniami, stała się rzecz następująca.
Umówieni byliśmy w sobotę o godzinie 18 na dostawę dla zwierzaków.
Godzinę i tak udało mi się ustalić po małym boksowaniu się, no przecież powinienem siedzieć na dupie i czekać jak łaskawa waćpanna się zjawi.
Otóż nie, miałem w tym terminie umówioną randkę. O dziwo ja też ciesze się życiem.
Zaplanowałem cały dzień uwzględniając również ten obowiązek.

O około 17:00 patrzę na telefon a tam z 8 nieodebranych połączeń (brak smsów).
Ok oddzwaniam i dowiaduję się że była tyle że przed 16 ale nie odbierałem i wróciła do domu. i że załatwi to w poniedziałek. ( jedzenia wystarczy do niedzieli ).
Odpowiadam że nie odbierałem bo byłem zajęty a umówieni byliśmy na 18.
Tak więc niech wraca teraz albo przyjedzie jutro rano.
Oczywiście obie opcje zostały odrzucone.
Ok tak wiec z wcześniej ustalonymi zasadami pakuję kota , wsiadam w samochód ( tak już mam) i oddaję pupila do jej obecnego miejsca zamieszkania.
Jakież wielkie zdziwienie że pojawiłem się tak jak wcześniej ustalaliśmy.
Oczywiście wielka awantura że przecież nic się nie stało i jedzenie przywiozła by w innym terminie.
Niedoszła teściowa natomiast zaczęła wygrażać że weźmie siekierę i odrąbie kotu łeb.
Jednak najistotniejszym pytaniem było:
Jak przyjechałeś ?
Masz samochód?
Jaki ?
Kot najprawdopodobniej zostanie zabity lub w najlepszym razie oddany do schroniska, bo przecież nie może stać na drodze samo rozwoju pani W. ( to oczywiście moje domysły )
p.s pani W nie mogła pojawić się dzisiejszego wieczoru lub jutrzejszego ranka, bo stuka się teraz na potęgę chyba z arabami i murzynami. Tak więc tak małe sprawy jak głodne zwierzę są nieistotne w perspektywie stosunków międzynarodowych.

Stracone kocie życie

Jakieś 8/9 lat temu związałem się z pewną partnerką (roboczo nazwijmy ją W )
Byłem jej pierwszym partnerem z którym zamieszkała i stworzyła poważny związek. Wyobraźcie sobie jakie było moje zdziwienie gdy okazało się że moje kochanie ma pewne braki.
Mianowicie nie potrafi spuścić po sobie wody w toalecie.
Wyuczenie jej tej super skomplikowanej czynności, zajęło mi ok 2 lat.
Tzn. doszliśmy do stanu, gdzie zdarza jej się "zapomnieć".
Mało tego jest straszliwym brudasem ( poszczególne historie opisze w osobnych wyznaniach ).
Sprzątałem i znosiłem to przez jakieś 2/3 lata, potem odpuściłem i mieszkanie mocno się zapuściło.
Utrzymywałem niezbędne minimum czystość, co jest dość trudne kiedy ktoś non stop brudzi.

W końcu po ok 8/9 latach się rozstaliśmy.
Negocjowaliśmy warunki rozstania ja i jej mama w domu jej rodziców.
Kiedy wszystko było jasne i podzielone, mieliśmy udać się do mojego mieszkania zabrać resztę rzeczy.
Przed wyjściem postanowiłem skorzystać z toalety.
Zgadnijcie co znalazłem kiedy podniosłem deskę.
Otóż w porcelanie kręcił się radośnie wielki brązowy balas.

To było wspaniałe podsumowanie i kwintesencja pani W

Śmierdząca sprawa