Nyjka

@logray, nie, badań nie ma, ale skoro przez pierwszą ciążę o mało nie zeszłam z tego świata, to moja psychika powiedziała, że może lepiej jednak nie próbować, bo lepiej jednak żyć z jednym dzieckiem niż skazać męża na samotne wychowywanie dwójki

@diriol, wyobraź sobie, że jakąkolwiek więź z dzieckiem i głębsze uczucia do niego byłam w stanie wykrzesać dopiero jak skończył rok.

@maat_, zazdroszczę podejścia na wesoło. Nie uważam, żebym robiła z siebie męczennika, ale też nie uważam, żebym kiedykolwiek była w stanie mówić o okolicznościach okołoporodowych mojego dziecka w sposób wesoły, zwłaszcza, że oboje wtedy ledwo uszliśmy z życiem, kontaktu z dzieckiem prawie w ogóle nie miałam, nie było mowy ani o kangurowaniu ani o karmieniu piersią. Nie zaproponowano mi w ogóle pomocy psychologa, tylko jeszcze dodatkowo pogłębiali depresję. W każdym razie tamtą ciąża wyleczyła mnie całkowicie z chęci posiadania kolejnego dziecka i cieszę się tylko, że z moim synem już jest prawie wszystko ok. Także przepraszam, że Cię katuję moją męczeńską opowieścią, hardkorze.

@Nerwowa22, mnie psychologa nawet nie zaproponowali