Dworzec Bydgoszcz Główna. Dwa kasy PKP Intercity, jedna PR, jedna Arrivy (lokalny przewoźnik, jak Koleje Mazowieckie czy Wielkopolskie). Zawożę w sobotę około południa siostrę i pozytywne zaskoczenie: wszystkie kasy otwarte, dzięki czemu kolejek nie stwierdzono. Brawo!


Dzień następny, czyli niedziela, późne popołudnie. Oczywiście ludzi dziesięciokrotnie więcej niż dnia poprzedniego. I niespodzianka: otwarta kasa Arrivy, PR i jedna IC. Niespodzianka druga: za chwilę kasa PR się zamyka. Kolejki na pół godziny stania. Niniejszym chciałem pogratulować osobie odpowiedzialnej za rozkład otwartych kas oraz zachęcić do osobistego sprzedawania biletów przez cały tydzień, aby uzmysłowić sobie pewne rzeczy.


Cały czas chodzi mi po głowie, że PKP (lub bardziej spółka Polskie Dworce) mogła wziąć firmę konsultingową, która za grubą kasę stwierdziła takie absurdy. Podobnie jak było przy skróceniu pociągu relacji Warszawa-Poznań - też po wybitnej analizie firmy zewnętrznej...

PKP Dworzec Bydgoszcz Główna

Może i nie strasznie piekielnie, ale na pewno zaskakująco i nie do końca wytłumaczalnie.

Byliśmy z Mamą na zakupach. Zaszliśmy do mięsnego i stoimy w kolejce. Byliśmy akurat pierwsi za kupującą, kiedy weszła pewna pani. Ano, taka normalna, lat ok. 50, ubrana normalnie itd. Patrzy, rozgląda się i... praktycznie staje przed nami. Na to Mama tak zwyczajnie powiedziała jej, że jest kolejka i że tam jest jej koniec. Na to owa pani dostała "dzikie oczy", lekko się zapowietrzyła, w końcu wypaliła: - Głupia jesteś!

Ja prawie w śmiech, Mama na spokojnie jej wyjaśniła, że nie było to zbyt grzeczne. Kobieta poszła na koniec kolejki... Szczerze mówiąc niezbyt zrozumiałem to, co się stało.

W sklepie

Nie będzie ani dramatycznie, ani smutno, ani ekscytująco. Piekielne potrafią być zwykłe, drobne zdarzenia dnia codziennego.

Jak człowiek niedaleko przed Wigilią podziębiony, to wychodzi tylko wtedy, kiedy musi. A że chodzi szybko (dużo szybciej niż większość ma w zwyczaju) to ma nadzieję na szybki powrót...

No to idę sobie do sklepu. Przede mną chodnikiem idzie trzech. CAŁYM chodnikiem. Głusi na moje "przepraszam". Szybka próba ominięcia ich jezdnią prawie kończy się poślizgiem.. ale udana. Idę dalej. Pajac z firmy dostawczej zaparkował wana na chodniku, a żeby zająć więcej miejsce otworzył drzwi jak szeroko. Zostało akurat tyle przestrzeni, żeby bokiem mogły się minąć dwie osoby. I akurat w miejscu, gdzie było najbardziej wąsko stanęła sobie Pani i zaczęła oglądać witrynę sklepową. Torebka na sztorc za nią, więc miejsca zero. Nie mogła pół metra w lewo ani w prawo, nie mogła torebki mieć przy sobie... Moje "przepraszam" i potrącenie torebki skończyło się pytaniem o stan zdrowia moich oczu ("Ślepy jesteś?"). Jak dobrze, że sklep jest tak blisko... W sklepie chyba dostawa, dużo palet, chodzenie utrudnione. Tylko czemu do jasnej anielki koszyk musi być trzymany za plecami, zamiast obok nóg? Skoków przez przeszkody niestety nie trenowałem, to nie są niziutkie koszyki, a ryzykować nie będę. Dalej idę do kasy i... znów nie mogę. Jak chodzisz o kuli, to życzę Ci zdrowia. Tylko czy naprawdę trzeba o kuli chodzić środkiem? Czy kula uniemożliwia podejście do lewej czy do prawej strony alejki sklepowej?


Tak, to takie małe głupoty... ale ile takich głupot w ciągu można znieść, jak człowiek marzy tylko o powrocie do domu?

Ludzie dajcie przejść

Nie jestem pewien, czy ta historia nadaję się na Piekielnych, czy na Wspaniałych - oceńcie sami. Tym niemniej było ciekawie...


Tramwaj o poranku, czyli tłok. Wchodzi starszy Pan, miejsca siedzące wszystkie zajęte, więc zajmuje miejsce stojące. Zaraz po ruszeniu krzyk, wrzask jakiejś równie dojrzałej Pani, że jak to młodzi siedzą, miejsca nie ustępują starszym, brak wychowania itp. Trzy osoby w przestrachu wstają, jedna dziewczyna chciała nawet Pana pod rękę na miejsce doprowadzić. A co na to starszy Pan? Zaczyna krzyczeć wniebogłosy, że on nie jest inwalidą, może stać, a w dodatku jest przecież mężczyzną i żadna kobieta mu miejsca ustępować nie będzie! On byłby niewychowany, gdyby kobiecie miejsce zajął! Starsza Pani nieco speszona, uspokoiła się, ludzie wrócili na swoje siedzące miejsca.

Trzy przystanki minęły w spokoju, na kolejnym wsiadają kontrolerzy. Okazało się, że ów Pan zapomniał dokumentów ze sobą. O ile dobrze pamiętam, powyżej 65 roku życia można jeździć za darmo komunikacją miejską, ale trzeba mieć na to papier oczywiście. Pan powyżej 65 lat raczej na pewno miał, za to dowodu na to brak. No to Pan kontroler prosi Pana o opuszczenie pojazdu, Policja w celu ustalenia tożsamości i wypisania druku opłaty dodatkowej. Normalnie, na spokojnie. Wspomniana starsza Pani znowu w krzyk! Poderwała się z siedzenia, blokuje wyjście. No bo jak to tak? Służbiści, komuniści, darować przecież można, widać, że Pan starszy! Na co Pan Panią pod rękę, rzucił ją wręcz na siedzenie i wyjaśnił, że za gapiostwo trzeba płacić, a Pan kontroler wykonuje jedynie swoje obowiązki. Ta część ludzi w tramwaju, która widziała i słyszała: klasyczny karpik. A Panowie wysiedli...


Kto był piekielny? Młodzi nieustępujący miejsca, kontroler-służbista (ale w końcu wykonujący tylko swoje obowiązki i postępujący zgodnie z przepisami), czy "nadpobudliwa" Pani? A może pomyliłem portale, bo Pan był Wspaniały? :)

Uwaga jedzie tramwaj

Chyba nie na ten portal, ale na wspaniali.pl. Mam ja sobie kilka adresów e-mail (jak wiele osób zresztą). Na różnych portalach. Otwieram konto na wp.pl. Dostałem m.in. jakiegoś maila od nich. Zazwyczaj kasuję od razu jako spam, ale zaciekawił mnie tytuł: "GRATULACJE! Otworzyłeś właśnie pocztę"...

Myślałem, że tytuł to jakiś błąd, ale nie! Oto, co mi przesłano:

GRATULUJĘ SERDECZNIE!
Otworzyłeś teraz pocztę! To nie jest żart!

I poczułem się dumny jak rzadko kiedy! :)

Dalej był jakiś konkurs, ale z tej rozpierającej mnie dumy nie doczytałem :) Serdecznie dziękuję Wirtualnej Polsce za przesłanie mi tego maila, bo faktycznie ostatnimi czasy nie za bardzo wiem, co robię, a dzięki Wam miałem pełną jasność w tym zakresie :)

poczta.wp.pl :)

Sporo tu historii o Matkach Roku, a ja chciałbym opowiedzieć coś pochodnego.

Kto mieszka lub był kiedyś w Bydgoszczy, zna ulicę Fordońską i jej skrzyżowanie z Wiślaną. Dla niewiedzących, Fordońska to mega długa ulica prowadząca z Fordonu (dzielnica 75tys. mieszkańców) do Centrum, dwupasmowa i w omawianym miejscu dozwolona jest jazda 70km/h. Co zrozumiałe, większość jeździ tam około 100km/h. Przy Wiślanej natomiast mieści się największa ( i wciąż powiększająca się) nekropolia w mieście. I jest naprawdę duża. Co za tym idzie? Ano sporo ludzi oczywiście, zwłaszcza starszych. Żeby uniknąć zbyt bliskich spotkań dwóch grup o przeciwnych interesach, wybudowano kładkę dla pieszych nad Fordońską (można łatwo dojść do przystanku autobusowego lub duży parking przy hipermarkecie, gdzie wiele osób parkuje chcąc mieć wygodniejszy wyjazd z cmentarza).

A teraz do rzeczy. Pamiętacie bajkę o Mulan i Babci "sprawdzającej", czy świerszcz jest tym szczęśliwym świerszczem? Babcie i Dziadkowie wracający z Wiślanej robią to samo. Zamykają oczy i... dalej, w podskokach na ulicę! A że w podeszłym wieku bieg w podskokach nie za bardzo wychodzi, kierowcy dalej na hamulce! I serce w gardle. Starszym jeszcze ewentualnie można odpuścić (idzie wolno, więc czasami da się przyuważyć, co się święci i zwolnić wcześniej). Natomiast kto w wieku 20-30 lat nie ma siły wejść kilka metrów w górę po schodach (lub wjazdem dla niepełnosprawnych, który również jest i którym np. moja Babcia zawsze wchodzi)???

Kładka została zbudowana z myślą o pieszych i kierowcach, żeby było bezpieczniej. Tymczasem zawsze w tym miejscu noga z gazu i rozglądanie się na boki (choć teoretycznie jest to miejsce do jazdy szybciej niż 50km/h jak wspominałem). Gorzej, jak się zagapisz, nie zauważysz, albo nie wiesz, a akurat...

Bydgoszcz Fordońska-Wiślana

Moja Babcia, jako to stary, dobry, przedwojenny (czyli nie do zdarcia) rocznik, w dodatku wdowa po wojskowym, więc siłę i chęć do życia ma. Mimo przebytego raka, mimo śmierci męża (tak kochać każdy by chciał...), mimo zwyrodnienia stawów kolanowych, mimo praktycznie nieczynnej lewej ręki. Powinna jeździć do sanatorium raz na jakiś czas. Nie jest to jednak takie proste, bo według lekarza jest... zbyt zdrowa! Chodzi na basen, klubu wstążeczki, klubu seniora, uniwersytet trzeciego wieku. Zdaniem niektórych lekarzy oznacza to, że sanatorium nie jest konieczne. Historie bitew z lekarzami, aby przepisali zabiegi na rękę i kolana są na porządku dziennym, kiedy trwa proces zapisywania Babci do sanatorium.

W samym sanatorium też bywają podobne sytuacje. Jak np. wielce szanowne panie pielęgniarki, które wiedzą lepiej. I jak ktoś ma energię to znaczy, że zdrowy i może mieć duże obciążenie na ręce. Co z tego, że Babcia nie powinna nosić w ręku więcej niż 1kg? Na pewno pomyłka! A zgadnijcie, kto potem ma problem z zaśnięciem z bólu?

Współkuracjuszki też nie do końca mogą ogarnąć, jak to się dzieje, że ktoś jest aktywny w tym wieku. Cytat współlokatorki Babci, kiedy byliśmy w odwiedzinach: "bo Pani to jest młoda jest, to i biegać nawet może! Ja to już skończyłam 75 lat...". Babcia miała wtedy już skończone 80 :)


Reasumując: lepiej z wiekiem zacznijcie narzekać, że Was wszystko boli, że nie możecie, że umieracie i w ogóle, że jesteście chorzy na wszystko i Wam się należy. Bo jak na emeryturze macie nieco więcej chęci, zapału do życia i ciekawości świata, to krucho z Wami!

Przed i w sanatorium.

Miałem wczoraj bardzo ciekawą historią... stoję sobie na światłach jako pierwszy w kolejce, głodny, co nieco zły, z przemeblowaniem czekającym w domu. Spieszyło mi się nieco. I to mnie zgubiło. Nagle karetka na sygnale za plecami, spojrzenie na lewo czy nic nie jedzie na zielonym, myk na czerwonym i na chodnik. Karetka przejechała sprawnie, to i ja chciałem sprawnie i szybko myknąć na pas i jechać. Auto zacytowało mi jednak cytat z pewnej reklamy: "i BUM!". Wjechałem w bmw, które nie stało wcześniej na światłach, ale jechało za karetką chcąc skrócić sobie stanie w korku. Korku na maksymalnie 2 przejazdy. Kierowca bmw przekonany o mojej winie, więc policja. On dostał mandat za wymuszenie pierwszeństwa, a ja... za przejazd na czerwonym. Nie miałem siły się kłócić z nimi wszystkimi. W domu dostałem najpierw opieprz od partnerki za spóźnienie ("znowu długo w pracy siedzisz jak wiesz, że w domu jest dużo do zrobienia!"), potem dopiero mogłem wyjaśnić co i jak.

Fakt, moja wina, że nie spojrzałem w lusterko włączając się do ruchu (powinno to być odruchem) i spóźniłem się na własne życzenie do domu, ale no mandat za przejazd na czerwonym?!

Skrzyżowanie

Jako student pozwolę sobie poruszyć temat sprawiedliwości ocen na uczelniach wyższych. Pragnę przypomnieć, że oceny dla niektórych to pieniądze w kolejnym roku w ramach stypendiów za średnią.
Akcja dzieje się w gabinecie Profesora podczas egzaminu ustnego. Ja, jak zwykle przed takowym, jestem 2 godziny przed rozpoczęciem, powtarzam wszystko ze wszystkimi. Generalnie drugą godzinę tylko non stop gadałem i tłumaczyłem innym kolejne zagadnienia (najlepsza metoda dla gadającego na nauczenie się). No to startujemy, wchodzę na pierwszy ogień razem z kumplem, dostajemy 10minut na przygotowanie się. Kumpel skończył pierwszy, więc zaczyna. Szybkie 3 pytanka, kumpel duka, duka... "No niech Panu będzie..." mówi psor, po czym otwiera indeks... "Aaa, to Pan też z Łodzi? A jakie liceum Pan kończył?" "Drugie" "A widzi Pan, ja też... no to co? Za drugie liceum?". Uśmiechnąwszy się szeroko wpisał 4+. Idę ja, gadam jak najęty pierwsze pytanie, w drugim się lekko zamotałem, ale wybrnąłem. Pytanie trzecie... Zacząłem mówić nie do końca zgodnie z poglądami Pana Profesora, a na zwróconą mi uwagę zacząłem wymieniać argumenty potwierdzające moją wersję. Jeśli chodzi o historię ekonomii i początki pewnych zjawisk datami można rzucać dowolnie w wielu przypadkach, więc dyskusja była czysto "akademicka". Tym niemniej psor uznał, że głąb jestem (później z moją wersją zgodziła się moja promotorka wraz z dwoma podręcznikami, trzy inne były za psorem). Po stwierdzeniu, że "moja racja jest mojsza niż twojsza" profesor rzucił mi kilkoma pojęciami, które słyszałem pierwszy raz w życiu (na 100% nie mówił o tym ani podręcznik, ani on sam na wykładach). Efekt? 3,0 w indeksie. Wychodzę wściekły, za mną wchodzi kumpela. Niedługo później wychodzi, stwierdzając wesoło, że ma 4,0. "Ale przecież Ty nic nie umiałaś!" "A po co założyłam taki dekolt?".

Niestety tego typu historii znam czy słyszałem wiele. Bardzo mi przykro, że nie kończyłem profesorskiego liceum, a tym bardziej, że nie mam ładnej buzi i kształtnych piersi. Przykro mi tylko, że czyni to ze mnie gorszego studenta.

Państwowa uczelnia wyższa studia dzienne kierunku ekonomia

Z marszu postanowiłem napisać drugą historię, z tej samej podróży... dzień wcześniej byłem w Krakowie z myślę, aby dojechać do Zakopanego. Rozkład sprawdzony w Internecie, godzina czekania na przesiadkę na Krakowie Głównym. Przyjeżdżam, z marszu do informacji z pytaniem o peron. Pani stwierdza, że pociąg, o którym mówię odjeżdża z peronu 3, ale... 10 minut później, niż było napisane w Internecie. Jako osoba czepialska, poszedłem jeszcze upewnić się na rozkładzie umieszczonym przy samym peronie. Ten stwierdzał, iż mój pociąg odjeżdża nie 10, ale 15 minut później niż sądziłem. Nie było zbyt ciepło (w końcu 7 rano), więc postanowiłem przeczekać w Galerii znajdującej się w tym samym budynku, co dworzec. Jednocześnie uznałem, że pani z informacji na pewno ma rację (o słodka naiwności..). Wychodząc na peron 3 minuty przed rzekomym odjazdem zdążyłem jeszcze zobaczyć tył pociągu.
Moje odczucia fizyczne były dalekie od płomieni na logo Piekielnych - piekielnie zimne. Na szczęście Kraków również o 8 rano jest ładny :-)
Tym niemniej historii z rozkładami jazdy PKP mogę mnożyć, i mnożyć, i mnożyć, i mnożyć...

Kraków Główny