Jako, że emocje jeszcze nie opadły po wczorajszym meczu, opiszę jacy wspaniali i dumni kibice mieszkają pode mną.
Oczywiście ja rozumiem żywo dopingować, cieszyć się meczem. Rozumiem śpiewanie "Pooolskaaaaa biaaałooo czeeerwooonii", ale są rzeczy, których nie rozumiem.

1.Śpiewanie hymnu.
Nie mówię tu o początku meczu kiedy dumnie hymn można odśpiewać, ale o robieniu z hymnu przyśpiewki między szóstym piwem a siódmym. Mamy tyle przyśpiewek "do boju Polsko" "Polska biało czerwoni" "koko koko euro spoko". Pijane śpiewanie hymnu co chwila w stanie upojenia jest według mnie złe.

2. Darcie twarzy na balkonie.
Tak, na balkonie. Trzeba powiadomić całą ulice/kamienice, że oglądamy mecz. Przecież Euro jest! Wszyscy oglądają! Hmmm nie wszyscy. Są małe dzieci, które chcą spać, są studenci, którzy chcą się uczyć. Nie, trzeba się drzeć na cały regulator.

3. Bieganie po całej klatce oczywiście krzycząc, bo to takie śmieszne. Napierdzielanie ludziom w domofon, żeby sobie pobełkotać, bo biedactwo zapomniało pod którym numerem mieszka kolega i ogólnie zatruwanie życia w całym budynku.

Nie jestem antyfutbolowa, sama oglądałam. Niestety mogłam tylko oglądać, bo wszytsko inne zagłuszały nieprzerwane ryki z dołu, które niestety trwały jeszcze długo po zakończeniu gry.
Nie wrzucam wszystkich kibiców do jednego worka, bo podczas innych meczów słychać było okrzyki radości, albo wspólne K*WA ze wszystkich okien, było śpiewanie "Polska Gola". Jednak dzicz, która "umiliła" mi wczorajsze oglądanie nie ma z kibicowaniem nic wspólnego. Jeśli więc wiesz, że nie umiesz się zachować podczas meczu to idź gdzieś na miasto i daj sąsiadom spokojnie obejrzeć rozgrywki.
Chociaż najlepszy był komentarz mojego kolegi po tym jak wyraziłam niezadowolenie.
"Jak chcesz mieć cicho to przeprowadź się do domku jednorodzinnego".

kibice piekielni sąsiedzi