Ludzie w podeszłym wieku dzielą się na dwie grupy. Pierwsza to "ludzie starsi” - spokojni staruszkowie, którzy posiadają dużo dobrego humoru i empatii. Druga grupa to "starzy piekielni", którym wszystko NALEŻYSIĘBOJESTEMSTARSZY lub JAKBEDZIESZWMOIMWIEKUTOZROZUMISZ. Jak się żyje z tymi grupami, każdy wie, ale co, jak do akcji wkracza Rycerz Ludzi Starszych?

Godziny szczytu w zatłoczonym tramwaju. Wszystkie miejsca obstawione przez ludzi w wieku 50+ oprócz dwóch. Na jednym siedzeniu siedzi młoda dziewczyna w widocznej ciąży, która zmienia kolory jak obraz w kalejdoskopie. Na siedzeniu za nią siedzi dosyć elegancki facet w wieku ok. 35-40 lat. Reszta, stojąca, to ludzie dosyć młodzi.

Tramwaj zatrzymuje się pod szpitalem, wsiada mocno starszy pan, który ledwo trzyma się na nogach. Nikt z siedzących nie zwalnia mu miejsca. Tramwaj rusza, pan trzyma się obiema dłońmi rury. Podchodzimy z chłopakiem bliżej, żeby w razie czego asekurować pana, a wtedy rozgrywa się następująca sytuacja.

Mężczyzna elegancik (EL) szarpie dziewczynę (D) w ciąży za ramię tak mocno, że ta prawie spada z krzesełka. Ten, niewzruszony, zaczyna się wydzierać:
EL: Może byś ustąpiła panu miejsca, gówniaro, a nie siedzisz jak królowa?!
D: Jestem w końcówce ciąży, źle się czuję i nie dam rady wstać (widać było, jak łzy napływają jej do oczu).
EL: A to sorry, nie widziałem.
D: Pan niech wstanie, a nie taki młody facet siedzi jak król (tu już się popłakała).
EL: Ja jadę do końca trasy, nie będę tyle stał!

Starszy pan wyciągnął z kieszeni chusteczki i kilka cukierków i podał dziewczynie ze słowami: "niech się zdrowo chowa”. Przejechał jeszcze dwa przystanki, po czym, wysiadając, popatrzył wymownie na elegancika i popukał się w głowę.

Elegancik chyba zrozumiał, bo spalił strasznego buraka.

komunikacja_miejska