Jakieś 2 lata temu jechałam pociągiem pospiesznym, takim z przedziałami 8 osobowymi. W przedziale, w którym siedziałam średnia wieku nie przekraczała 20 lat (także bardzo fajnie się podróżowało razem).
Nagle z lekkiej drzemki wyrwał mnie huk i odgłos tłuczonego szkła. Za chwilę słychać było krzyk "pomocy".

Wyskoczyliśmy z zobaczyć co się stało, w korytarzyku przy drzwiach kolejnego przedziału stał ok 40-letni facet, widać było w lekkim szoku, nie bardzo wiedzący co robić. Zajrzałam do tego przedziału i tego co tam zobaczyłam nie zapomnę póki będę podróżować pociągami.
Okno rozsypane w drobny mak, na środku podłogi kamień wielkości cegły, chłopak trzymający się za klatkę piersiową (kamień się od niego odbił)i najgorsze kobieta, która siedziała przy oknie, cała zalana krwią. Na szczęście nie przecięło jej żadnej większej tętnicy.
Działając z resztą współpasażerów (naprawdę świetni ludzie) wezwaliśmy karetkę, znaleźliśmy konduktora i udzieliliśmy pierwszej pomocy.
Szyba była tak rozsypana, że myślałam, iż sweter poszkodowanej jest brokatowy, a to było szkło!
Jeden z moich współpasażerów opisał sprawców (niestety tylko kolory i typ ubrania), gdy to się stało wyglądał przez okno i widział bandę 3 dresów celujących w pociąg kamieniem.

Drugą podobną sytuację znam z opowieści brata: Jechał podmiejskim pociągiem, zupełnie inną trasą i był świadkiem jak ciężarna kobieta dostała kamieniem w głowę(!), pogotowie zabrało ją do szpitala nieprzytomną.

Do tej pory zastanawiam się jakim trzeba być zwyrodnialcem, by zrobić coś takiego?
Od tego czasu NIGDY nie siadam przy oknie w jakimkolwiek środku transportu.

pociąg