Tym razem historia o piekielnym księdzu.

Jestem ateistką i wychodzę z założenia, że nic mi do tego, w co wierzą inni ludzie, pod warunkiem, iż odwdzięczają mi się podobnym podejściem. Niestety, trafiłam raz na iście piekielnego księdza.

"Xionc" uczył religii w gimnazjum, do którego chodziłam i nie bardzo dochodziło do niego, że ktoś może na jego przedmiot nie chodzić. Wobec tego, pomimo zwolnienia z religii, dostawałam nieobecności na każdej lekcji, jedynki za niestawienie się na sprawdzianie, itp.

To akurat można było łatwo wyjaśnić u wychowawczyni, ale gorzej było z ciągłym nagabywaniem na przerwach. "Xionc" notorycznie podchodził do mnie i prawił mi kazania - straszył ekskomuniką, tym, że nie będę mogła wziąć ślubu kościelnego (tak, właśnie o tym jako ateistka marzę), że nikt mnie na studia i do pracy nie przyjmie (!). Ogólnie zbywałam natręta, dopóki nie przegiął.

Tak się złożyło, że miałam reprezentować szkołę w jakimś powiatowym konkursie. Gdy tylko "Xionc" się o tym dowiedział, wystosował szereg pism do dyrekcji z żądaniem zmiany reprezentanta, ponieważ jako "bezbożnica" nie będę w stanie reprezentować godnie imienia szkoły. Dyrekcja wyśmiała "Xionca", jednak on postanowił pójść dalej - wysłał podobne żądanie do organizatorów konkursu, dodając kawałek o moim nagannym zachowaniu i stosie jedynek (z religii, oczywiście).

O wszystkim dowiedziałam się dopiero, gdy jedna z pań w komisji oceniającej uczestników, podczas ustnej części konkursu zagadała do mojej nauczycielki prowadzącej. Podobno o mały włos nie zostałam zdyskwalifikowana z powodu pisma "Xionca", bo jedna sędzina okazała się być rasową moherką. Ostatecznie jednak ją przegłosowano i zajęłam w konkursie pierwsze miejsce.

"Xionc" później przez tydzień chodził jakiś skwaszony.

gimbaza