O piekielnych sąsiadach cz II.

Dwa lata temu wraz z parą przyjaciół (nazwijmy ich Ania i Piotrek) postanowiliśmy wynająć mieszkanie w pewnym mieście studenckim. Parter, 3 pokoje - oni w największym, a w mniejszych ja i Maciek, którego i tak nigdy nie było.

Jedyne co nas martwiło to dość problematyczna dla otoczenia pasja i kierunek studiów Piotrka - był perkusistą. Pół biedy, że "bębny" elektryczne i nie robiły takiego hałasu jak te klasyczne, ale bezdźwięczne tęż nie były, a chłopak chcąc nie chcąc ćwiczyć musiał.

Oprócz tej jednej wady, wydawać by się mogło, byliśmy idealnymi lokatorami. Imprez nie robiliśmy, bo jak już mieliśmy chęć się pobawić to szliśmy do klubu. Spać chodziliśmy wcześnie bo ja od 7 biegałam i szłam na zajęcia, a Piotrek i Anka szli do pracy lub na zajęcia. Muzyka przeciętnie nie przekraczała standardowej głośności telewizora. Piwko piliśmy tylko sporadycznie do filmów. Ze zwierząt - jedynym był milczący Lord Vader. Szczur. I nawet czajnik miał zepsuty gwizdek.

Ale jako że za bliskich sąsiadów mieliśmy jedynie szyb windy z boku i starszą parę nad głową, więc wydawało nam się że nie będzie źle.

Lecz po jakimś miesiącu - niespodzianka - list zaadresowany do Właściciela Mieszkania i Obecnych Lokatorów. Ze Spółdzielni Mieszkaniowej. Treści następującej:

W związku z serią skarg złożonych przez Pana i Panią Piekielnych, lokatorów mieszkania 2/6 przy ulicy Piekielnej na lokatorów mieszkania 1/6 przy ulicy Piekielnej, Spółdzielnia Mieszkaniowa Blablabla uprasza Pana Właściciela Mieszkania o wymówienie umowy najmu Obecnym Lokatorom. Główne zarzuty to:
- libacje alkoholowe
- puszczanie głośnej muzyki
- słuchanie muzyki z głośników basowych
- zakłócanie ciszy nocnej
- głośne rozmowy
- spraszanie obcych na teren lokalu
- zbyt głośny śmiech
(i uwaga hit)
- zbyt głośne spuszczanie wody w toalecie.

sąsiedzi