Akcja działa się wczoraj. Nie wiem jak u was drodzy czytelnicy, ale u mnie była potężna mgła. Więc jadę sobie grzecznie do pracy wolno, bo widoczność może 20m do przodu, oczywiście z włączonym światłami wszystkimi łącznie z przeciwmgłowe.

I co jest w tej historii takiego piekielnego? Otóż miałem sporo samochodów jadących tylko na swoich światłach do jazdy dziennej, których w ogóle nie było widać.
Gdzie wyobraźnia? Widocznie rano jak szli do pracy, to zapomnieli że sobą zabrać. Zdarza się.

Historia moja będzie o pracy, którą podjąłem parę lat temu.

Na początku zakres obowiązków był mały, warunki finansowe dobre. Ale z biegiem czasu klientów przybywało, roboty coraz więcej. Przyszedł taki moment, że się nie wyrabiałem. Musiałem zostawać po godzinach, ogólnie nawał pracy. Zaciskając zęby stwierdziłem, że jakoś dam radę. Finansowo nie było tak tragicznie, ale już nie tak korzystnie jak na początku (przekładając na ilość obowiązków i niepłatne nadgodziny).

Jakiś czas temu nadeszła odsiecz w postaci nowego pracownika. Jest teraz tak, że oboje mamy sporo roboty, ale nie musimy gnać galopem. Gdzie tu piekielność, powiecie?

Otóż szef stwierdził, że pomniejszy moją wypłatę, ponieważ nowy chce podwyżkę dlatego, że jest dużo pracy. Kontynuując - szef powiedział, że jak przyjmie trzecią osobę, również będzie zmuszony mi zmniejszyć wypłatę gdyż będę miał lżej!!!

Po tylu latach pracy i poświęceniach miałem łzy w oczach. Żaden argument do szefa nie dotarł z mojego punktu widzenia.
Motywacja do pracy spadła sporo w dół.

Kochana praca

Pamiętacie może historie Busa który czołowo zderzył się z tirem i zginęło w nim 17 czy 18 osób?

Jadę sobie dzisiaj do pracy. Troszeczkę się śpieszyłem, bo jak zwykle za późno wyjechałem. Nagle koleś busem wymusza mi pierwszeństwo (dodam, że to nie był bus osobowy tylko dostawczy). Ja z piskiem (mimo tego, że posiadam ABS słychać było pisk opon) hamuje i co widzę?? Około 10-15 (nie wiem dokładnie ile ale cała duża tylna szyba) głów wtopiona w tylną szybę z przerażeniem oczekiwali czy wyhamuję czy w nich uderzę. Dobrze, że ostatnio wymieniłem sobie hamulce.

Najfajniejsze było to, że pomimo wymuszenia pierwszeństwa koleś przyśpieszał jak żółw (podejrzewam, że było w nim sporo ludzi, bo wyglądał na mocno załadowanego, tarł prawie po asfalcie). Nie mam siły ani chęci tego komentować. Strasznie się wystraszyłem. Ręce jeszcze mi dygoczą. Nie wiem czy mógł bym żyć z myślą, że kogoś zabiłem.

Cudowni Piekielni kierowcy