Historia o pierwszej wizycie u ginekologa słynącego z poczucia humoru, przypomniała mi historię mojej koleżanki.

Wybrała się do ginekologa z pewnymi dolegliwościami. Nie była to jej pierwsza wizyta u ginekologa, więc ani nie była spięta ani zdenerwowana. Ale przebieg wizyty skutecznie odstraszył Magdę do chodzenia do przypadkowych a nie sprawdzonych lekarzy. Mianowicie, po usadowieniu się przez Magdę na fotelu i krótkim streszczeniu przez nią objawów, lekarz przeszedł do badania. Diagnoza brzmiała tak: "na mordzie makijaż, a w dupie syf!"

gabinet lekarski

Miałam dość specyficzną koleżankę od lat dziecięcych. Nasze drogi szczęśliwie się rozeszły, gdyż śmiertelnie się na mnie obraziła, ale teraz przytoczę jedną z historii obrazującą na czym mniej więcej polegała jej dziwność.

Wiele lat temu spędzałyśmy ze sobą mnóstwo czasu, takie niby psiapsiółki. Sporo czasu spędzała u mnie w domu, gdzie się stołowała, spała i generalnie była traktowana jak domownik. Moi rodzice zabierali ją na wakacje, a jak mama kupowała coś dla mnie to zdarzało się, że kupowała również dla Ani. Anka nie pochodziła z ubogiej rodziny, powodziło im się dość dobrze i nie musieli odmawiać sobie przyjemności. Jednakże cechą dominującą u Anki było niezwykłe skąpstwo.

Będąc już na studiach wybrałam się do sklepu. Miałam przy sobie tylko gotówkę i przy kasie okazało się, że zabrakło mi 2 groszy. Nie mogłam być winna tych dwóch grosików, więc odłożyłam jedną rzecz i chcąc nie chcąc musiałam wrócić się do domu po pieniądze. Wychodząc ze sklepu wpadłam na Anię. Na Anię moją najlepszą przyjaciółkę!! Przecież ona mnie poratuje!! Poprosiłam ją o dwa grosze i tu się zaczęło.
Z wielkim ociąganiem zgodziła się ale nie ukrywała niezadowolenia grzebiąc w portmonetce i co chwila rzucała mi gniewne spojrzenia. Wyciągnęła 5 groszy, posapała, pocmokała i ...poszła do sklepu rozmienić. Wróciła i wręczyła mi 2 grosze..

W pracy mam szklane drzwi wejściowe, które otwierają się na fotokomórkę (dobrze czy coś popierdzieliłam? ale wiecie o co chodzi ). Niestety drzwi nie są doskonałe i trzeba się przy nich poruszać, żeby się otworzyły.

Któregoś dnia musiałam pójść do drugiego budynku. Podeszłam do drzwi no i oczywiście, nie zajarzyły od razu. Porobiłam jakieś wygibasy i widzę, że po drugiej stronie siedzi ochroniarz i się na mnie patrzy. Więc ja patrzę na niego, uśmiecham się szeroko, no bo te drzwi nie chcą się otworzyć, trochę robi mi się głupio tak gibać się przed tymi drzwiami, ale dalej próbuję.
Uśmiecham się cały czas do bardzo rozbawionego ochroniarza, który w pewnym momencie wstaje, podchodzi do drzwi i mi je normalnie otwiera, tak jak otwiera się zwykłe drzwi... i w tym momencie zorientowałam się, że samootwierające się drzwi są tylko w tym budynku, w którym ja pracuję... i tekst ochroniarza:
- Wejdź księżniczko :)

Wracałam z wakacji znad morza z moim ówczesnym chłopakiem. Ciągle staliśmy w korku, jakieś przebudowy drogi były i ciągłe stanie, stanie, stanie. Zatrzymaliśmy się na stacji benzynowej, gdzie chciałam sobie kupić redbulla bo byłam już zmęczona, jakąś gazetę do poczytania, coś słodkiego i takie tam. Weszłam do sklepu, pochodziłam sobie po nim, wybrałam co chciałam i podeszłam do kasy żeby zapłacić.

Trochę mi się nazbierało tych zakupów, a nie chciałam brać reklamówki więc zgarnęłam wszystko na ręce, coś włożyłam pod jedną pachę, coś pod drugą, pożegnałam się z dziwnie wyglądającym (S)sprzedawcą i wracam do samochodu. Kiedy już wsiadałam do niego mój (Ch)chłopak zapytał (J)mnie:

(Ch): A co ty kupiłaś?
(Ja): No redbulla, batonika..
(Ch): Ale chodzi mi o to co masz pod pachą.
(Ja): Gazetę.
(Ch): Nie, pod drugą.

W tym momencie zerkam i widzę, że pod pachą taszczę bezprzewodowy terminal do kart.
Po prostu zgarnęłam wszystko co było na ladzie :) Stąd też ten dziwny wyraz twarzy sprzedawcy.
Wracam do sklepu, podchodzę z tym terminalem do kasy i mówię:
(J): Bardzo pana przepraszam, wzięłam przez przypadek.
(S): Ale ja widziałem jak pani mi zabiera ten terminal i z nim wychodzi!
(J): To dlaczego pan mi nic nie powiedział?
(S): Bo mnie zatkało...

I jeszcze jedna historia o sąsiadach. Mój blok łamie się na takie a la "L". Mieszkanie mam akurat w wewnętrznym załamaniu, które jest pod takim dziwnym kątem, że moja sąsiadka z piętra doskonale widzi co dzieje się u mnie w domu, ja natomiast widzę tylko jej balkon i nawet nieszczególnie mnie interesuje co ona sobie tam robi. Któregoś dnia z samego rana zjeżdżałam windą i zagapiłam się w lusterko przez co nie zdążyłam wyjść z windy kiedy zostałam ściągnięta na swoje piętro. Do windy weszła sąsiadka.
Ja: - Ściągnęła mnie pani, zagapiłam się w lusterko :)
Ona: No pewnie!! Bo jesteś zaspana dziewczyno!! Gdybyś nie oglądała telewizji do 4 rano byłabyś bardziej przytomna!!

Od tej pory czuje się nieswojo we własnym domu...

Grudzień, niesamowita śnieżyca. Musiałam pojechać do Warszawy, a że nie miałam z kim zostawić kota postanowiłam, że pojedzie ze mną. Zarezerwowałam miejsce w busie, którym zawsze jeżdżę i dużo "ciekawych" osób się w nim spotyka. Zasada jest taka, że rezerwacje są anulowane 15 min przed odjazdem. A z tego względu, że jestem panikarą zawsze jestem na dworcu zanim bus się pojawi :) ot takie zboczenie :)Tego dnia szczególnie zależało mi żeby być na czas ze względu na kota.

Byłam oczywiście pierwsza i zajęłam pierwsze pojedyncze miejsce (czasami jeżdżę z kotem i nie każdy sobie życzy żebym siedziała obok niego, bo alergia, bo nie lubi, boi się itp). Miejsce wymarzone. Za chwile przyszły dwie koleżanki, które zajęły pierwsze podwójne miejsca w busie. Każda z nas rozbebeszyła się z kurtek, szalików, ja usiadłam najwygodniej jak tylko mogłam z kontenerkiem z kotem na kolanach ustawiając go tak, żebym przez uchylone drzwiczki mogła włożyć rękę do środka.

Powoli zaczęli schodzić się ludzie z rezerwacji, inni czekali pod busem na miejsce z anulowanej rezerwacji, ja zajmowałam się kotem, dziewczyny obok mnie nawijały w najlepsze, generalnie norma. Chwilę przed odjazdem sfarciło się jakiejś dziewczynie, która kupiła bilet z anulowanej rezerwacji. Wpadła jak bomba do busa, rozejrzała się i zobaczyła, że ostatnie miejsce jest na tyle. Chyba jej nie podpasowało bo zwróciła się do mnie i do dziewczyn - może któraś z was poszłaby na tył a ja bym usiadła z przodu?! To pytanie wydało mi się tak absurdalne, że powiedziałam "niekoniecznie", dziewczyny zaczęły mówić, że specjalnie przyszły wcześniej żeby siedzieć razem na to ona:
- No pewnie, żadna dupy nie ruszy!! Boże co za ludzie!!
Po czym omiotła frędzlami szala dziewczyny po twarzach, ja dostałam torebką po głowie, siadła z tyłu i nagle na cały bus słychać jej rozmowę przez telefon:
- Słuchaj, co za k***y siedzą, wyobraź sobie, że żadna z tych dziwek nie chciała mi ustąpić miejsca i ku**a jadę na tyle! Bo oczywiście, żadnej się dupy nie chciało ruszyć pie******e księżniczki...