Podobnie jak wielu ludzi na portalu, los rzucił mnie do pracy w agencji ochrony. Przyznaję trochę farta miałem i trafiłem na obiekt rezydencji ambasadora.
Do moich obowiązków oprócz otwierania bramy i pilnowania obecności psa jego ekscelencji, należy niestety pilnowanie by nikt nie parkował przy murze i naprzeciw rezydencji (powiedzmy tylko że rezydencja, jest pod koniec dość popularnej ślepej uliczki).

Sytuacja z wczoraj.
Zatrzymuje się samochód (golf po przeróbkach ;/), centralnie pod znakiem zdejmującym zakaz postoju i zatrzymania (taki ze strzałką skierowaną w dół). Wybiegam w te pędy, by złapać kierowcę zanim odejdzie i wywiązuje się taki dialog:

Ja- Przepraszam, ale tutaj nie wolno parkować...
"Golfista"- (dość lekceważącym, cwaniaczkowatym tonem) A co? Mandat mi wypiszesz?
Ja- Ja nie, ale zadzwonię po straż miejską lub policję* i oni za taką przyjemność policzą sobie minimum 500 zł...

Gościu nagle, bez słowa, odjechał jakbym go tym psem poszczuł...

*Jako że to placówka dyplomatyczna (jedna z dwóch blisko siebie), policja lub miejscy naprawdę szybko się zjawiają. Największy mandat wliczając holowanie, o jakim słyszałem, wyniósł 2500 zł.

Rezydencja Ambasadora

Jestem kierowcą od jakiegoś czasu. Owszem, przyznaję nie jestem może super idealny czy to jako kierujący czy jako pieszy. Jednak do dziś w mojej tępej, zarośniętej główce pobrzmiewają jak echo dwie sentencje:

1. Przechodząc przez ulicę rozejrzyj się dokładnie, najpierw w lewo, później w prawo, jeszcze raz w lewo i na środku pasów w prawo.

2. Przez jezdnię (jak już na nią wejdziemy) przechodzić szybkim zdecydowanym krokiem.

Skąd takie rozważania?
Będąc na zakupach dziś, najpierw skręcając w prawo z drogi z pierwszeństwem, pani stojąca na pasach (mniej więcej na wysokości mojego lusterka) chciała mnie przepuścić, mimo że przed tymi pasami stanąłem... Blokując ruch na 3 pasach łącznie...

No i oczywiście wracając z zakupów w tym samym miejscu, jakiś chłopak bez patrzenia prześmignął mi przed autem w połowie drogi mnie zauważając...

Szczerze wątpię, czy ludzie pamiętają o tych 2 zasadach o których wspomniałem...

Polskie Drogi

Krótko z WKU.

Kilka lat temu, mój rocznik został grzecznie poproszony na stawienie się w pewnym miejscu w celu sprawdzenia naszej przydatności do woja.

W czasie wypełniania ankiety pani zadaje standardowe pytania (dotyczące między innymi zainteresowań). Na stanowisku obok mój kolega na pytanie "Zainteresowania?" odpowiada: - Wino, Kobiety i Śpiew.

Pani unosi głowę znad papierów. Patrzy uważnie, myśli chwilkę i mówi: - Niestety nie mogę wpisać w formularzu wina... Może być bez?? (Kiwnięcie głową potwierdziło). Zainteresowania, kobiety i śpiew

WKU

Dlaczego Zir nie lubi żebrzących.

Ze dwa lata temu, w czasie długiego okienka na studiach, Zir wsiadł w tramwaj i ruszył do najbliższego Empiku. Po wagonie przechodził starszy chłopak (SC), który monotonnym głosem mówił jaki to on biedny i głodny jest. Pochodził, pogadał, pozbierał kasę i wyszedł.

Kilkanaście godzin później po ostatnich zajęciach na uczelni, późną nocą, Zir wraz z towarzyszącym mu bractwem studenckim wsiadają do tramwaju. Na horyzoncie znów pojawia się SC z poprzednią śpiewką, tylko tym razem jego mowa taka jakby bardziej poplątana i akcent bełkotliwy z przemieszanym zapachem lekko przetrawionego alkoholu. Zir w krótkich żołnierskich słowach ostrzega towarzystwo i dosadnie,acz grzecznie, prosi by SC trzymał się z dala. SC coś tam marudzi, ale na najbliższym przystanku wysiada.

Wnerw mnie bierze na sam widok żebraków, między innymi przez to.

tramwaj 35 a może 17

Historia krótka o odśnieżaniu.

Tytułem wstępu.
Jak wiadomo właściciel działki musi odśnieżyć chodnik przylegający do posesji, bo inaczej panowie z SM dadzą mandacik.

Jako że w zeszłym roku ten wymóg wychodził mojej rodzinie bokiem (każdy kocha śnieg... gdzieś tak do 3-4 rundy z łopatą), zakupiliśmy taki mały pług wirnikowy (zwany odśnieżarką).

I dalej:

Śnieg spadł, sąsiad z przeciwka robi rundki z łopatą, patrząc kątem oka jak otwieram bramę, wyciągam maszynę i zaczynam swoje rundki. Tak mniej więcej po 10 minutach, zacząłem czuć nienawistne spojrzenie sąsiada.

Do tej pory nie wiem o co mu mogło chodzić;d

Chodnik przed domem

Historia w miarę krótka.

W organizacji harcerskiej gdzie się udzielam, po wyjazdach kolonijnych, kasa która zostaje jest rozdzielana po jednostkach jakie pojechały na ten wyjazd (zwrot, który można przeznaczyć na działalność tej jednostki).

1. Zwroty miały być do końca października.

2. Jak były zwroty ja miałem ważne spotkanie którego nie mogłem opuścić.

3. Osoba z kadry wyjazdu, powiedziała żebym się nie martwił bo ma wszystko pod ręką.

4. Jest styczeń zwrotu nie było i raczej nie będzie. A komenda jest na mnie wkurzona że dopiero teraz chcę się dowiedzieć co i jak.

Krótko mówiąc ktoś rozliczył nasz zwrot komuś, a my musimy sobie radzić dokładając z własnej kieszeni.

Biurwokracja zabija harcerstwo

ZH...

Może trochę mniej piekelna ale pokazuje brak wyobraźni.

Jechałem z moim rodzicielem samochodem. W miejscowości Czubin jest niezbyt miły ciąg mostków i ostrych zakrętów (widoczność praktycznie zerowa), więc ja i jeszcze 2 samochody jedziemy spokojnie. Nagle widzę że gość na blachach "WPR" wyprzedza: trzy samochody z czego jeden z przyczepką, na podwójnej ciągłej, MIĘDZY tymi ostrymi zakrętami, grzejąc tak na oko 80-90 przy dozwolonej prędkości 40. Nie wiem jakim cudem gość uniknął walnięcia we wjeżdżającego w ten zakręt od drugiej strony dostawczaka...

Ludzie nie jesteśmy sami na drodze i te 2-3 minuty naprawdę nie są warte tego by komuś życie zmarnować.

Droga w Czubinie.

Historia z przed kilku godzin. Trochę długa

Na wsi gdzie mieszkam jest kilku sąsiadów z którymi się nie trawię (po prostu trochę trzeźwiejsi przedstawiciele partii tanich win). Z jednym z nich już kilkukrotnie dochodziło do scysji... Tak było i dziś.

Moi rodzice pojechali gdzieś na chwilę, zostawiając mnie samego na włościach. Poszedłem coś zmierzyć do garażu i przez otwarte wrota, widzę sąsiada, patrzącego na mnie (jak na powietrze...), nic nie mówiącego. Po chwili zniknął. Tchnięty przeczuciem wyszedłem z owego garażu. Mój sąsiad wszedł sobie bez pozwolenia do mojego domu(!), na co ja myślę sobie: "Nie daruję gadowi". Gość wychodzi patrzy na mnie i:

(j - ja,s - sąsiad)
j- Gdzie?
s- Co gdzie?
j- Gdzie się bez pozwolenia włazi? W garażu byłem, widoczny trzeba było spytać, nawet kultura tego wymaga.
s- Ty szczylu ty niekulturalny jesteś!
j- Kultura wymaga żeby przed wejściem do domu się spytać czy wolno wejść.
s- Ty szczylu ty niekulturalny ty!
j- WON mi stąd! (z odpowiednim gestem w stronę bramy)
s- Ja mogę tu być to przestrzeń publiczna* jest gówniarzu! ta tabliczka na bramie tak mówi!
j- Niestety to jest teren prywatny. A teraz wypad mi stąd (pokazując palcem w stronę bramy), i jeśli jeszcze raz zobaczę wchodzącego bez pozwolenia do domu to na policję zadzwonię.

Sąsiad jeszcze pomarudził chwilę, ale poszedł w końcu... Skutecznie psując mi początek dnia...

*Moja mama pełni funkcję sołtysa na wsi, owszem można przyjść by mama pomogła coś załatwić, jednak nie bez pozwolenia. I z pewną doza kultury...

Link

Z dzisiaj.

Idę ze swoją piękną po Łazienkach w Warszawie. Jest miło i przyjemnie. Mija nas trójka spacerowiczów: młodsza pani, pan i pani starsza (tak na oko 65+), i w tym samym momencie słyszymy wypowiedziane głośno przez panią starszą:

"To przez te wszystkie MOHERY... "

Dziwię się teraz, pisząc te słowa, że udało nam się wytrzymać do momentu przejścia kilku kroków z wybuchnięciem śmiechem.

Spacer w Łazienkach

Krótka historia o dzieciach.

Słowem wstępu, jestem wychowawcą na wyjazdach kolonijnych, obozach itp. Pracuje z dzieciakami od pierwszej do 4 klasy podstawówki.

Wracaliśmy już z kolonii (ach nie zna tego uczucia nikt, kto nie opiekował się dzieciakami przez 2 tygodnie), śpię sobie grzecznie wśród mojej grupy, na środkowym siedzeniu (takim pięcioosobowym na końcu autokaru), nagle słyszę dwa magiczne słowa: "Nie wytrzymam...". Pierwszy raz w życiu przeszedłem ze stanu "stand by" do "pełna gotowość" w mniej niż mrugnięcie okiem... Pominę efekt, kręcącego nosem kierowcę i to że ledwo uniknąłem rozrzutu... Całą sytuacja miała miejsce na minuty przed planowanym postojem. Udało nam się sprzątnąć, małego wyczyścić jakoś...

I tutaj następuje clue...
Pytamy: "Dlaczego nie dałeś żadnego znaku że jest ci niedobrze?"
Odpowiedź zbiła mnie z nóg: "Bo pan opiekun tak miło spał że nie chciałem go budzić..."

I nie wiadomo czy go zamordować czy przytulić;d

powrót z kolonii