Dzisiejsza historia będzie razem nie o mnie, co jednak nie ujmuje jej piekielności.
Moja znajoma (za której zgodą zamieszczam ten wpis), jakiś czas temu wynajęła kawalerkę.
Niestety w miarę upływu czasu, w mieszkaniu okazało się, że jest mnóstwo usterek, do których naprawy właściciele jednak się w żadnej sposób nie poczuwali, a w umowie było wyraźne napisane, że powinni. W związku z tym wypowiedziała mieszkanie i żona właściciela, będąca właścicielką mieszkania podpisała wypowiedzenie.

Akurat zbiegło się to z wyjazdem Ady (tak nazwijmy znajomą), a umowa została w mieszkaniu. Co niestety wykorzystał właściciel, ponieważ umowa wraz z wypowiedzeniem, w tym czasie...zniknęła.
Ada nie chciała oddać kluczy w związku z powyższym, więc właściciele zmienili zamki. Na całe szczęście przynajmniej swoje rzeczy zdążyła przenieść.
Teraz w związku z tym, pozostaje Andzie kontakt z prawnikiem, bo nie pamięta niestety adresu ich zamieszkania, który był zapisany w umowie, ewentualnie wysłanie elektronicznego wypowiedzenia, ale kto wie, czy za jakiś czas nie będzie roszczeń o zapłatę czynszu z tym związanego, bo oficjalnie nadal przecież tam zamieszkuje.
Jak się okazało, na próżno też było szukać danych w księgach wieczystych, bo mieszkanie w nich nie figuruje.
Choć na jej szczęście właściciele wynajmują lokal "na czarno", więc postraszyła ich zgłoszeniem do Skarbówki - może to poskutkuje.

Niestety z niektórymi ludźmi w życiu ma się tylko pod górkę, co gorsza, jeśli w dodatku w celu oszukania kogoś.

Ostatnio na magazynie założono lustra dla wózkowych, by widzieli co się dzieje za zakrętem "drogi", bo regały blokują widok.

Lustra te zamontowano tak zaje***cie, że nic w nich nie widać.

No, ale są.

magazyn

W moim mieście jest skrzyżowanie, które zwróciło moją uwagę. Opiszę je tutaj bo jest to, było nie było, dość ciekawy casus.

Wygląda ono tak, że jedną ulicę przecina druga, z nakazem ustąpienia pierwszeństwa i znakiem STOP.
Zatem tak na logikę jest to skrzyżowanie drogi głównej z drogą podporządkowaną (przynajmniej na tym odcinku).
Chociaż z drugiej strony... na drodze "głównej" nie ma oznaczenia pierwszeństwa (i weź tu się zastanawiaj jak dojeżdżasz do takiego miejsca kto ma tutaj jechać pierwszy).

Co należy zrobić, żeby poprawić jakość jazdy i czytelność sytuacji na jezdni?

Z pewnością nie ustawić progi zwalniające tuż przed skrzyżowaniem na drodze z pierwszeństwem przejazdu, czyż nie?

organizacja_ruchu

Historie o palaczach rzucających pety gdzie popadnie uświadomiła mi co widzę od jakiegoś czasu codziennie.

W okolicy marca tego roku do mieszkania naprzeciwko wprowadziła się rodzina. Wszystko wskazuje ze z Ukrainy, ale o narodowość ich nie pytałam. Nie rozmawiałam z nimi, oni tez rozmowy nie zaczynali, zwykłe „dzień dobry” na schodach i już.

Pani z tej rodziny wychodzi codziennie, kilka razy dziennie na ławeczkę pod blok na papierosa. Peta gasi o ławkę, rzuca pod nią i wraca do domu.

Śmietnik ma 2 metry obok.

I nie wiem czy jak zwrócę uwagę to następnym razem nie znajdę porysowanego auta albo wózka wysmarowanego czymś pskudnym…

Papierosy

Czytam, czytam i pomyślałam, że czas i na mnie :) Nie wiem, czy bardziej piekielna byłam ja, czy reszta pacjentów...
Miałam trzecie podejście do wizyty u lekarza na NFZ. Pierwszy raz doktor się rozchorował. No zdarza się. Drugim razem już byłam w szpitalu, gdy odebrałam telefon, że niestety pilna operacja itp. itd. więc wizyta znowu przełożona. Aż w końcu nadszedł TEN dzień. Wizyty od godziny 14, ale ja nauczona doświadczeniem przyszłam już o 12.30. Taka byłam sprytna, bo dziecię w domu z mężem chore, plany popołudniowe poczynione, więc szybciej przyjdę, szybciej wyjdę... O ja naiwna. W kolejce byłam gdzieś może jako piętnasta. Poszłam więc do Pani rejestratorki zapytać, czy jak przyjdę ok. 16 to jest szansa, że lekarz jeszcze będzie. Nie miałam zbytnio czasu, żeby tam czekać od 12.30 do nie wiadomo której. Pani na to, że coś wymyślą. No i faktycznie, weszłam jako druga, wizyta trwała może max 10 minut. Na co po wyjściu spadła na mnie fala krytyki i nie wiadomo czego jeszcze. Bo przecież ja wstydu nie mam, tu są starsi ludzie, przecież jak to tak bez kolejki i tym podobne. Przecież ci ludzie są starzy, siedzą tu od 8 rano (tak, od ósmej rano, gdzie lekarz przyjmował od 14) i w ogóle powinnam się spalić ze wstydu. No to ja kulturalnie odpowiedziałam, że skoro siedzą tu od ósmej, to widocznie mają czas i zdrowie na to, a ja tego czasu nie mam. A i ze wstydu się spalić nie zamierzam :) Po czym wróciłam spokojnie do domu dziękując jeszcze raz lekarzowi za wyrozumiałość.
I żeby nie było, na stanie chory półtoraroczniak, specjalnie wzięty dzień wolny w pracy po raz trzeci i do tego tysiąc innych planów na ten dzień. I uprzedzając, byłam jedyną osobą w kolejce przed 60 rokiem życia... Reszta 60+ co najmniej...

Kochany szpital ;)

Taka tam zabawna historia dla odmiany.

Nie znałem się kiedyś na kwiatkach, a co jakiś czas kupuję kobiecie. Wracam z pracy, wszedłem do kwiaciarni, oglądam i widzę takie ładne, białe kwiatki, o znajomym zapachu, ale nie mogłem sobie przypomnieć skąd go znam.

Wziąłem, dałem, a kobieta tak dziwnie na mnie spojrzała, uśmiechnęła się, podziękowała, ale czuję, że coś jest nie tak.

Pytam o co chodzi, a ona mi mówi, że to są lilie i stawia się je na grobach.

Czasem jeszcze się z tego śmiejemy.

kwiaty

Będzie o odwiecznej wojnie!
Kierowców, rowerzystów i pieszych.
Na wstępie wrzucę taką dygresję dla niewiedzących, że od 21 września za spacer pieszego po ścieżce rowerowej będzie grozić mandat jak za spacer po ulicy.
Ale do meritum.
Dotychczas sporo jeździłem poza asfaltami ale czasy się zmieniają i upodobania również więc zacząłem zauważać ciekawe zachowania.
Jechałem jezdnią stosując się do przepisów czyli nie przekraczając odległości 1,2m od skraja jezdni, nagle pewien kierowca na blachach KBR (lokalnie zwanych "kopsnij boże rozumu") postanowił wyprzedzić mnie "na gazetę" za co w podziękowaniu zobaczył jak jednoznacznie pukam się dłonią w kask co go chyba uraziło gdyż rozpoczął festiwal popisów: zajeżdżanie drogi, spychanie z jezdni, gwałtowne hamowanie a finalnie pan odjechał kawałek zaparkował auto i wysiadł chcąc chyba mnie gonić.
Dzień kolejny i znów ciekawe zachowanie.
Dojeżdżamy drogą z pierwszeństwem do skrzyżowania przed którym jest wyspa rozdzielająca pasy wystawiam rękę że będę skręcać w prawo i dojeżdżam do środka jezdni aby ułatwić sobie skręt. W momencie kiedy zaczynam składać się do skrętu dosłownie 2
10cm od mojej kierownicy mija mnie lusterko auta. Tak gość wiedząc że będę skręcać już nie wytrzymał takiego spowolnienia akcji i postanowił mnie wyprzedzić wjeżdżając na wysepkę.
Tego samego dnia na zwężeniu drogi do jednego pasa i ograniczeniu prędkości do 40km/h pan stwierdził, że jechanie za rowerem poruszającym się z prędkością 32km/h to obelga nie do zniesienia i zaczął wyzywać się na klaksonie.
Ale żeby nie było że tylko kierowcy są źli - sytuację z rowerzystami na DDR o szerokości takiej, że 2 rowery nawet z szerokimi kierownicami mijają się bez najmniejszego problemu.
2 rowerzystów lokalnych (czyt. ludność lokalna używająca rowerów do codziennych obowiązków: sklep, praca odwiedzenie ciotki) jedzie koło siebie tempem spacerowym i nawet jak krzyknąłem aby zrobili przejazd to panowie zamiast zjechać zaczęli się rozglądać co się dzieje co mogło się skończyć moim wkomponowaniem w nich.
Chłopaczek w wieku około 18lat jedzie środkiem takiej DDR bez trzymania kierownicy z komórką w rękach i głową w dół i słuchawkami w uszach.
No i oczywiście piesi notorycznie spacerujący po ścieżkach rowerowych, aż nie mogę się doczekać 21 września i łapanek policji. Mam tylko dziwne wrażenie, że w tej kwestii to rowerzyści finalnie oberwą bo władze pewnie DDRy pozmieniają na CPRy.

Czytając niedawno dodaną historię o udzielaniu korepetycji, i mnie wzięło na wspomnienia.
Około 10 lat temu jako studentka udzielałam korepetycji z języka rosyjskiego. Cena była atrakcyjna (25 zł za godzinę). Nadmienię, że wtedy konkurencją osób z UA nie była liczna, więc cena naprawdę była konkurencyjna (z perspektywy czasu mam świadomość, że psułam taką ceną rynek...).
Uczniów miałam w większości bardzo fajnych, bezproblemowych, zaangażowanych.
Ale raz natrafiłam na piekielną mamę jednej z uczennic.
Pani Piekielna znalazła moje ogłoszenie w s na olx, umówiliśmy się bodajże na 17 na godzinne zajęcia. Wypytywała o doświadczenie w nauczaniu, itd. Normalna sprawa. Poprosiła, abym przyniosła CV. Troszkę się zdziwiłam (pierwszy raz "klient" mnie o to prosił), ale oczywiście przyniosłam. Pani czyta, wypytuje po raz kolejny o doświadczenie, a tak po prawdzie...prowadzi wręcz rozmowę rekrutacyjną (jakie znam techniki nauczania, jak opiszę pracę nauczyciela, co jest dla mnie kluczowe,itd). No nie powiem...Byłam zaskoczona,ale odpowiedziałam. Rozmowa trwała ponad 30 minut. Po rozmowie Piekielna stwierdziła, że "powinnam się nadać". Zaznaczyła jednak, że ze córka nie musi znać języka, ale chciałaby żeby córka była w stanie zrozumieć koleżankę z ławki, która jest Rosjanką. W związku z tym wystarczy, żebym nauczyła ją rozumienia. Informuję Panią, że żeby rozumieć obcy język to jednak trzeba go znać i na to obejścia nie ma (bo jak rozumieć obce słowa, jeśli się ich nie zna?). Pani łaskawie machnęła ręką i przedstawiła mi swoją córkę. Dziewczynka bardzo miła, ale podczas lekcji widać było, ze i również bardzo zmęczona (okazało się, że wcześniej miała lekcje pianina). Jako, że zostało nam 30 minut (nawet niecałe) to wiadomo-zakres zajęć był okrojony. Zaczęłyśmy od cyrylicy i podstawowych słówek. W międzyczasie wyszło, że dziewczynka uczyła się również niemieckiego, hiszpańskiego, francuskiego i oczywiście angielskiego... po zakończonej lekcji wracam do Piekielnej, informuję co dzisiaj przerobilyśmy. Mama Dziewczynki była zdziwiona, że lekcja trwała tak krótko (mówiłam, że jestem umówiona z nią na 1 godzinę, a i tak byłam 1.15 h (zajęcia z jej córką się przeciągnęły o 10 min). W dodatku Pani była oburzona, że nie nauczyłam jej dziecka całej cyrylicy (Dziewczynka lat 8, nawet mając pełną godzinę nie nauczyłabym jej całego alfabetu... stawiałam na jakość zajęć, a nie na to, żeby "po łebkach" wcisnąć jak najwiecej, poza tym... według wytycznych logiczne jest, żeby materiał porcjować, zaliczając do tego również alfabet). Pani oczywiście była bardzo rozczarowana bo liczyła, że w tej cenie (przypomnę- 25 zł/h wraz z materiałami) to lekcja będzie trwała godzinę i że córcia ogarnie alfabet i podstawowe zwroty chociaż. Poinformowałam Panią, że gdyby nie ",rozmowa rekrutacyjna", to lekcja by trwała godzinę, że i tak ją przedłużyłam. Byłyśmy umówione na godzinę i tyle czasu spędziłam. Co do zwrotów podstawowych to nie wyobrażam sobie, żeby dziecko w wieku lat 8, ogarnęło podczas godziny cały alfabet i podstawowe zwroty. Mało realne jest to dla osoby dorosłej, a tymbardziej dla dziecka, zmęczonego po poprzednich zajęciach. Pani uznała, że się "jednak nie znam" i że powinna mi zapłacić połowę stawki, ale ze już będzie "łaskawa". No wielka mi łaska...Sama Piekielną poinformowałam, że nie byłabym i tak zainteresowana kolejnymi zajęciami, bo wyznaje inny system nauczania, a i dziecka mi żal, że jest zajęciami przeładowane. Rodzice dziewczynki to lekarze...Mam nadzieję, że oprócz języków, dziewczyna nie była przymuszana do dodatkowych zajęć z biologii, chemii, fizyki,itd., żeby koniecznie wybrać się na medycynę....

Krk

W odpowiedzi na komentarze do historii https://piekielni.pl/89559
Przepraszam za błędy w tekście, taki cudowny słownik w telefonie. A odpowiadając to w jednym pomieszczeniu jest prysznic i toaleta. Pensjonat jest w prywatnym domu, dwa piętra dla gości, parter dla właścicieli. Każde piętro ma drzwi zamykane na klucz, więc nie mogę skorzystać z toalety na innym pietrze. I to głównie jedna para zajmuje cały czas to pomieszczenie. I nie da się ich zapytać bo mówią tylko po niemiecku, a przez translatora nie chcą rozmawiać. Co prawda z tego co wiem to z właścicielami pensjonatu tak rozmawiali. Ale jak zgłosiłam problem właścicielom, to powiedzieli że to my mamy się dogadać. W sumie to ich rozumiem, bo nie będą stać i pilnować kto kiedy z toalety korzysta. A co do komentarzy że to łagr itd. jest o wiele taniej i bliżej plaży niż inne miejsca. A wbrew pozorom wiele osób udostępnia w sezonie prywatne pokoje blisko morza.

W tym kwartale zmieniłem prace trzy razy. Pierwsza praca sklep, spoko, ale siedzenie na 4 literach od 10 do 15 by potem był najazd klientów, to nie moja bajka. Wracam do domu mówię żonie, że koniec z praca w tamtym miejscu. Awantura. Znalazłem nową prace w przeciągu 3 dni. Nowa robota, praca hybrydowa, raz w domu raz w biurze. Generalnie wspaniale było, ale… Dalej czekam na pierwszą wypłatę. Więc kolejna robota znaleziona tego samego dnia. Praca 95% zdalna (jestem marketingowcem ze specjalizacją e-commerce i IT). Jak małżonka ma wolne to myśli, ze względu na to że ja pracuje w domu, to nic nie robię tylko bąki zbijam. Ja zarabiam 8-9k ona minimalną krajową. Co raz słyszę „to może pojedziemy gdzieś jutro o 10 poopalać się” i inne takie. Czemu nie zrobiłeś tego lub tamtego, tylko w domu siedzisz. Wiecie co, postanowiłem wynająć sobie pokój w biurowcu niedaleko domu i tam wychodzić codziennie, byle by mieć chwilę i pracować w skupieniu. Oczywiście słuchając death metalu.

PS.
Zapomniałem dodać, że to ja gotuje, sprzątam oraz robię pranie, opłacam wszelkie rachunki.