Nieniecierpliwa ♀

@Nimfetamina: Tobie pomogła koleżanka. Ja w końcu zaczęłam się zastanawiać, dlaczego systematycznie tracę znajomych. Poza tym jeśli mam być szczera, sama ledwo co wyszłam z tego gówna i nie czułam się na siłach, żeby to drugi raz "przeżywać".

@GythaOgg: Ode mnie znajomi też się odwrócili w momencie, kiedy wiedzieli, że mi nie pomogą. I mi akurat poniekąd właśnie to pomogło. Poza tym poznałam ją krótko po tym jak sama zakończyłam toksyczny związek i uwierz, przebywanie z nią nie było dobre dla mnie. Może to egoistyczne, ale wolałam ją olać, niż patrzeć na nią przez pryzmat tego, co sama przeżyłam.

Co do szczepień i innego bólu związanego z zabiegami medycznymi, mnie rodzice okłamywali i mówili, że nie będzie bolało. Miałam do nich przeogromny żal, że kłamali. Jako pięcioletni berbeć straciłam do nich zupełnie zaufanie, co wydawać się może śmieszne, ale dla mnie to była życiowa zdrada :-) Dlatego mojej córce mówiłam, że wiercenie w zębie boli, szczepienie boli, pobieranie krwi boli, ale pewne rzeczy trzeba przecierpieć, żeby być zdrowym. I co? Dokładnie jak w Twoim przypadku, młoda w żadne histerie nie popadała, po prostu siedziała sztywno, a jak było po wszystkim, to uroniła łzę i mówiła, że bolało.

@bloodcarver: teoretycznie się to opłaca, bo dzięki temu możemy dostać w przyszłym konkursie większy kontrakt, a to jest coś, co jest nam potrzebne.

@CukierekAlboWirus: dokładnie tak.

@Vampi: W takim przypadku rodzisz, gdzie chcesz. Chociaż dowiedziałam się, że przychodnia z pobliskiej miejscowości zapisała swoje pacjentki do KOCa bez ich wiedzy (nie dali im oświadczeń), a to już jest wbrew przepisom. Nie każda poradnia ginekologiczna musi mieć umowę na KOC ze szpitalem. Niektóre się na to nie zgodziły i takie chyba najlepiej na tym wyjdą póki co...

@Kefir33: ciężar ma wpływ na prędkość spadania. Nie trzeba być orłem z fizyki, żeby we wzorze na prędkość graniczną dostrzec masę :-)

@Fomalhaut: A czy w powyższej historii widzisz jakiś hejt? Ludzie się dziwią, że kobiety wpadają w takie patologiczne związki, a ci faceci na początku są normalni. W czasie, kiedy ta historia się wydarzyła był czuły, wrażliwy i nie powiedziałbyś/nie powiedziałabyś, że po kilku latach będę mieć robioną obdukcję przez to, że mnie pobił :-) Nie czuję niechęci do facetów. W ogóle nie patrzę na nich przez pryzmat jednego patologicznego przypadku.

@nvm: ten karabińczyk na pewno nie był po to, żeby go bezpośrednio do czaszy przyczepiać, skoro przywiązywaliśmy go na zrywkę :-) Któryś z układaczy się pomylił i z rozpędu go przypiął. A dziewczyna i tak miała szczęście, że nie pociągnęło jej za samolotem, tylko oderwało jej kawałek czaszy.

@nvm: Lina desantowa może być zakończona karabińczykiem na obu końcach i takie właśnie mieliśmy. Instruktor sprawdzał tylko czy skoczek ma dobrze założoną uprząż. Nikt się nie spodziewał, że ktoś mógłby przypiąć linę do pilocika. Tak więc jest taka opcja, kolego spadochroniarzu :-) Ja po tym zdarzeniu zmieniłam lotnisko.

@nvm: @xpert17: Na lotnisku, na którym skakałam, nie było to w ogóle przestrzegane.

@SirCastic: Nie. Ja swoje po prostu zapamiętywałam. Podejrzewam, że oni je składali "taśmowo", więc ciężko było dojść, które z nich ten spadochron złożyło.

@ja_2: Od narodzin córki do wyprowadzki praktycznie z domu nie wychodziłam... Poza wyjściami do sklepu czy na spacer z dzieckiem. Ale takie historie jak opisujesz też się zdarzają. Dlatego dość długo zwlekałam z odebraniem byłemu władzy rodzicielskiej - po prostu się bałam, że nikt mi nie uwierzy, skoro on ma naprawdę świetne zdolności manipulacyjne. Ale istnieje jakaś sprawiedliwość na tym świecie. Kuratora (przed ostatnią rozprawą) przyjął będąc pod wpływem alkoholu/narkotyków, więc pokazał swoją prawdziwą naturę.

@maat_: NT nie pójdzie do sądu, bo "sądy to diabelska sprawa". A wiadomości od niej nie usuwam, bo wiem, że w razie czego mogą się przydać. Nie są świadkami Jehowy. Nigdy nie spotkałam w swoim życiu tak fanatycznego podejścia do wiary, a dodam, że moja rodzina jest wierząca.

@Rollem: Od mojej rodziny otrzymałam wszelkie możliwe wsparcie, za co dziękuję im każdego dnia. W trakcie związku namawiali mnie do wyprowadzki, ale ja byłam zaślepiona i ich nie słuchałam. Mimo to, kiedy w końcu zostawiłam byłego, oni mnie przyjęli z otwartymi ramionami i nie wypominali nigdy, że mogłam ich wcześniej słuchać.

@Bestatter: Zapamiętam! :-D

@lady0morphine: Tej dziewczynce naprawdę była potrzebna góra od stanika... Ja w ogóle nie rozumiem idei wrzucania zdjęć dzieci na portale społecznościowe. Chodzi mi głównie o te mamuśki, które każde wydarzenie z życia swojej pociechy muszą udokumentować i upublicznić. Ale może po prostu jestem przeczulona...

@Day_Becomes_Night: Nie widziałam na zdjęciach.

@Shotgun78: Pytałam o to konsultanta w banku. Powiedział, że u nich wystarczy, że jeden współwłaściciel przyjdzie zamknąć konto. Nie jest wymagana zgoda drugiego. Trochę mnie to zdziwiło, bo przecież tym pierwszym właścicielem byłam ja, ale nie mam zamiaru dochodzić do tego czy było to poprawne, bo i tak chciałam je zamknąć.

@menevagoriel: Właśnie o to chodzi, że odpowiadałam poprawnie. Znam swoje imię, nazwisko, PESEL, imię ojca, adres. Pojawiły się też pytania "czy posiada pani kredyt?" i "czy posiada pani konto oszczędnościowe?" Identyfikacji przejść nie mogłam, bo tego konta już po prostu nie było.

W mojej miejscowości jest dokładnie tak samo. Jest to spowodowane tym, że weszła jakaś uchwała/ustawa(?), według której pierwszeństwo mają dzieci sześcioletnie, potem pięcioletnie, dalej trzyletnie, a na końcu "żłobkowe". W efekcie w naszym przedszkolu nie ma żłobka. Sprawę można rozwiązać posyłając sześcioletnie dziecko do szkoły (w naszej podstawówce funkcjonuje tzw. zerówka), jednak rodzice się uparli, żeby dzieci uczęszczały do przedszkola.

@Armagedon: przy odebranej władzy rodzicielskiej musi liczyć na moją "dobrą wolę", ale sam może złożyć wniosek do sądu o ustalenie kontaktów i wtedy nawet nie mając praw rodzicielskich, mógłby się widywać z dzieckiem. Żeby uniemożliwić mu kontakty, musiałabym wnieść o zakaz zbliżania.

@maat_: Też o tym pomyślałam wychodząc z sali sądowej.

@Armagedon: nigdy ofiary losu z siebie nie robiłam i nie robię. Przez ponad 4 lata związku siedziałam cicho, broniłam byłego przed rodziną, nie żaliłam się. Udało mi się od tego uciec i postanowiłam, że już nie będę milczeć, bo jest wiele kobiet, którym podobnie jak mi kiedyś, wydaje się, że nie są w stanie się uwolnić od oprawcy. Uwolnić raz na zawsze. Po ponad dwóch latach od wyprowadzki uważam się za szczęśliwego człowieka. Mam pracę (były nie pozwalał mi pracować), spełniły się pewne moje przyziemne marzenia i przede wszystkim nie jestem uzależniona od drugiego człowieka. Ale gdzieś w środku siedzi pewnie jeszcze żal i ból po tym, co przeszłam.

@kosmos90: błędy poprawione. Dzięki za zwrócenie uwagi.