jonaszewski ♂

@dzasdusia: No ja się nie dziwię, że nikt do nich nie wali drzwiami i oknami od 9.00 do 15.00, skoro większość potencjalnych nabywców jest wtedy w pracy... Idąc tym tropem, mogliby po prostu powiesić kartkę "czynne 2 września każdego roku od 12.00 do 13.00 z wyjątkiem niedziel" i pławić się w kasie. Wina klienta, jak się nie dostosuje, tak?

@Caron: Jeszcze gorzej. Dosładzanie cukrem prostym... Trzeba czytać skład. Nie wszystkie są dosładzane.

@katem: No ale to chyba nie znaczy, że byle menel z ulicy może wejść i powiedzieć "dzień dobry, ja od dziś będę rodziną zastępczą dla biednych dzieci"? I druga rzecz - ciekawe, czy tę rodzinę pociągnięto jakoś do odpowiedzialności karnej. Przecież to jest znęcanie się.

@Issander: Mimo wszystko wydaje mi się to nieco niedojrzałe - z obu stron. Chyba że były jakieś inne przesłanki i to była tylko kropla, która przepełniła czarę. Niezbyt go musiała kochać, skoro tak szybciutko zerwała.

@CzasamiPiekielna: Pierwsze, no - drugie nieoddanie i szlaban na kolejne pożyczki. Może mu wystawić na aukcję tę rzecz za dziesięć tysięcy, będzie miał na długi?

@Meliana: Jak przekonać? Choćby rozmową... Myślę, że gdyby szczerze wyłożyli, o co chodzi, toby nie było problemu. A tak, jak są jakieś piekielne podchody, to pracodawca wychodzi na głupka.

@Grejfrutowa: To jest niestety efekt zmian w służbie zdrowia. Kiedyś faktycznie można było dostać receptę zaocznie, ale teraz lekarz ma obowiązek zbadać pacjenta. I to już tak od dłuższego czasu - chyba od ponad dwóch lat nawet.

@gumis1412: To samo z okularami. Nawet nie wiem, czy czasem ktoś tu na Piekielnych nie opisywał podobnej historii o okularach oddawanych do naprawy, oblepionych zastarzałym brudem.

Nie do końca się z tym zgodzę. Buty mają do siebie to, że się ich używa. Stopy to nie fiołki, szczególnie w upalne dni, a jeśli akurat jest niepogoda, to buty też nie będą wyglądać jak z półki zdjęte. Produkty reklamuje się z reguły dlatego, że się zepsuły od używania, na co często potrzeba nieco czasu. Reasumując, owszem, należy się postarać, żeby nie było to coś, co inni będą się brzydzić wziąć do ręki, ale nie możesz wymagać, żeby but czy jakaś inna część garderoby wyglądała jak nowa, skoro jest reklamowana.

@ZaglobaOnufry: Czytanie ze zrozumieniem: pani nie przyszła z karteczką z ceną, tylko z kupionym już produktem. Czy kiedy kupujesz telewizor w MM, to lecisz potem przez pół miasta do Euro, żeby tryumfalnie rzucić go im na biurko ze słowami "patrzcie, a ja kupiłem go o stówę taniej!"?

@Rak77: Cena minimalna może nie, ale minimalna ilość już tak. Jeden kawałek na osobę. To jak cegiełki na budowę szkoły; nie kupujesz ich, żeby mieć karteczki do notowania, tylko jako symbol wsparcia dla idei.

@paninene: Pani dostała takie wynagrodzenie, na jakie zasługiwała (a i tak się okazało, że za wysokie). @anonimowa94 pisze, że chciała ją normalnie zatrudnić, wtedy pensja automatycznie by wzrosła. No, ale jeśli paniusi nie chciało się starać, żeby udowodnić, że warto korzystać z jej usług, to wróci sobie na bezrobocie. I nic nie zarobi. Nie popieram posiłkowania się darmowymi stażystami przez 10 lat, zmieniając ich jak rękawiczki, ale jeśli pracodawca korzysta z oferty stażu zgodnie z jej przeznaczeniem, tzn. po to, żeby kogoś przyuczyć i zatrudnić, to tylko przyklasnę. Pani była na tyle durna, że myślała tak: "mało mi płacą, nie będę się starać", czym pogrzebała sobie wszelkie szanse na pracę i podwyżkę.

@anonimowa94: Kucharka piekielna (i tępa), ale zauważ, że niewiele się od niej różnisz. "Nie jestem doktorem polonistyki" (więc nie muszę znać własnego języka) = "Państwo mi płaci, nie pani" (więc nie muszę się starać). OK, polski język jest trudny, zawiłości wiele, więc jak ktoś zwraca uwagę, to uśmiechasz się, przepraszasz i starasz się zapamiętać na przyszłość. To takie proste. Nie lubię czepiania się słówek, ale Twój konfrontacyjny styl prowadzenia konwersacji skłania mnie, żeby stanąć po stronie Zmywarki (@zmywarkaBosch).

@jonaszewski: Osoby, które dały minusy, proszę o ujawnienie danych, albowiem zrobiło mi się przykro i chciałbym je pozwać o możliwie wysokie odszkodowanie. Odszukanie ich na własną rękę wydłuży całą procedurę i wywoła u mnie silny stres, co przełoży się na konieczność zwiększenia żądanego odszkodowania. Ponieważ jednak jestem ogólnie dobrym człowiekiem, będzie mi smutno, że naraziłem te osoby na koszty, co niestety spowoduje kolejny stres.

@qulqa: Zazdrość? przecież to żałosne. Twój wpis jest ciekawy. Wygląda na to, że mówić prawdę ("przeczytałam na Piekielnych fajną historyjkę, że...") jest gorzej niż kłamać ("przydarzyło mi się..."); mało tego, jeśli kłamstwo kolorowe, to dla kłamcy powód do dumy. Co to, konkurs popularności? Nagrody przydzielają? Przecież to śmieszne. Dobrze, że dziewczynie przytarto nosek.

@Day_Becomes_Night: Mnie się zdarzyła akurat sytuacja odwrotna: bilet kosztował coś 2,50 zł, podałem w większości drobniaki po 10-20 gr, bo takie miałem. Jakieś miedziaki też były. Kierowca z fochem powiedział, że powinienem mieć grubsze, i ze złości rzucił kasę na podłogę. Nie wiem, może miał gorszy dzień, ale zachował się jak kretyn.

@Doombringerpl: Myślę, że większość uchodźców tak naprawdę ma już dosyć wojny i wcale nie garnie się do walki po którejkolwiek ze stron, bo z żadną się nie utożsamia - np. w Syrii trudno wybrać, czy stanąć po stronie krwawego dyktatora, tamtejszego Hitlera, czy po stronie islamskich bojowników, fanatycznej Inkwizycji. Ci ludzie po prostu chcą żyć normalnie. Natomiast reszta, zwabiona socjalem, usłyszała, że tu dają coś za nic, więc można sobie wygodnie pożyć za cudze pieniądze. I jeszcze dziewczyny pomolestować i nikt im nic nie zrobi. Czy mieszkając na afrykańskiej wsi i słysząc o takim raju, nie zapragnąłbyś się w nim znaleźć? Ja im się kompletnie nie dziwię; ba, doskonale ich rozumiem: biorą to, co mogą, żeby było im wygodnie. Piłeczka jest po naszej stronie - to my musimy ich wychować lub wyrzucić. Przecież dziecku też nie powinno się ustępować, jeśli chce mazać kupą po ścianie, prawda?

Hmm... Kultura przepraszania i uprzejmości wydaje owoce tylko w zetknięciu z sobie podobną. Niestety, ale zachodnie społeczności przypominają dobrze wychowane warszawskie dzieci, które nagle zetknęły się z realiami popegeerowskiej wsi i dostały, kolokwialnie mówiąc, w ryj. Mamy obowiązek pomagać uchodźcom; nas w czasie II wojny światowej masowo przyjmowano z otwartymi rękami. Większość z nich to normalni ludzie, którzy mają dość wojny i śmierci. Nie rozumiem natomiast, dlaczego zamiast z życzliwą konsekwencją podchodzi się do tych ludzi z naiwną otwartością i pokorą. Zrozumienie dla drugiego człowieka oraz pomaganie mu nie musi być tożsame z pozwalaniem, by właził nam na głowę. I tak jak jestem przeciw zamykaniu granic przed wszystkimi, by żyć w swojej sytej utopii, tak uważam, że każdy powinien mieć nie tylko prawa, ale i obowiązki.

@sla: Może po prostu buty demonstracyjne? :)

@TheCuteLittleDeadGirl: To dość dziwne, bo nie tak dawno temu czytałem, że chrzestnych bierze się już z łapanki, bo ludzie nie chcą. Raz, że coraz więcej ludzi ma jakieś grzeszki albo zwyczajnie jest niewierzących, a dwa, że o ile kiedyś prezenty dla chrześniaków były drobne, to teraz niektórzy mają już gotowe listy od laptopów, przez quady, po samochody i mieszkania bez mała. A autorowi chwała za to, że nie jest hipokrytą. Szkoda, że w taki sposób przekonał się, kto jest prawdziwym przyjacielem, a kto nie.

@Zyzyzyryxy: W takim razie to co innego. Chociaż wydaje mi się to metodą nazbyt skomplikowaną w stosowaniu, szczególnie wobec młodszych dzieci, które za godzinę nie pamiętają już, czego chciały. Albo po prostu już tego nie chcą. Myślę, że wystarczy od razu dać do zrozumienia, że zrozumiało się potrzebę dziecka, że się je słucha, ale wyjaśnić, dlaczego nie może zostać zrealizowana.

Dałem "słabe", bo: 1. Sam kupiłem książkę z serii "dla opornych" i nie czuję się poniżony. 2. Istnieją poradniki "dla seniorów", co znaczyłoby, że ich też uważa się za głupszych, a moim zdaniem po prostu chodzi o dostosowanie treści do spodziewanej wiedzy i umiejętności danej grupy ludzi. 3. Pomysł książek przeznaczonych tylko dla kobiet jest tak kretyński, jako że grupa ta nie ma praktycznie cech wspólnych (różnica intelektu, podejścia, wiedzy itp.), że wydawca prawdopodobnie sprzeda tylko parę egzemplarzy, kupowanych "dla jaj" albo przez naiwniaczki, które uznają, że w tej książce znajdą coś innego niż w dowolnym innym podręczniku obsługi komputera. Jestem natomiast gorącym przeciwnikiem pozywania kogokolwiek za to, że się poczuliśmy urażeni jako członkowie jakiejś grupy. Dochodzi potem do absurdów, kiedy ktoś boi się zrobić cokolwiek, bo zawsze ktoś może się poczuć urażony...

@Zyzyzyryxy: Jeśli dobrze rozumiem, ta metoda zakłada, że dziecko dostanie to, czego chce, tylko na przykład później. Bo jeśli nie, to po co zapisywać? To całkowite zaprzeczenie idei wychowania. Dziecko nie może dostawać wszystkiego, czego sobie zażyczy. A jak zechce pić Domestos przez słomkę albo zeżreć naraz dziesięć paczek czipsów? Moja córka wie, że może sobie wybrać coś, co jej proponuję. Ma kilka opcji do wyboru. Może jeszcze wszystko przede mną, bo ma na razie 2,5 roku, ale nigdy nie robi awantury o to, że czegoś jej nie kupiłem, co akurat wpadło jej w oko.

@maat_: Widziałem kiedyś podobną scenę przed Biedronką. Ojciec z melancholijnym wyrazem twarzy stał, a syn leżał, drąc się w niebogłosy. Stwierdziłem wówczas, że to jeden z nielicznych przypadków prawidłowej reakcji rodzicielskiej. Dzisiaj sam wdrażałbym ją w życie, gdyby nie to, że moja córka zrobiła taką awanturę w sklepie raz, a ponieważ nic tym nie wskórała, szybko się uspokoiła i już więcej się to nie powtórzyło.

@Destrukcyjna666: Mógłbym powiedzieć to samo: czemu wypowiadają się ludzie, którzy nie mają o tym pojęcia? Wspaniale, że Twoja kobieta doszła do siebie tak szybko za każdym razem. Ale jak to się ma do mojej znajomej, która dochodziła do siebie trzy tygodnie? Albo do innej, której rana paprała się kilka miesięcy, bo w szpitalu najpierw nie zdjęli jej części szwu, a potem przyplątało się zakażenie gronkowcem? Musisz sobie uświadomić, że jak chcesz dyskutować o jakiejś procedurze, to musisz się posługiwać danymi dla całej populacji, najlepiej medycznymi. Jeden przypadek w rodzinie o niczym nie świadczy.