Devotchka ♀

Ja lubię jak facet ma brzuszek. Może nie jakiś wielki, ale coś jest. No i umięśnieni faceci mnie odrzucają.

Zgadzam się w 100%. Po pierwsze wiele osób (nie mówię, że ty) uważa chorobę za wymówkę co do swojej wagi. Ja byłam też faszerowana lekami na tarczycę i w dodatku mam duże tendencje do tycia i chorób jako, że byłam urodzona przez starszą matkę. Jednak ćwiczyłam i mam wagę w normie. Jestem żywym dowodem na to, że się da. Nie mówiąc już o tym, że wcześniej ze swoją wagą słyszałam dużo podobnych i gorszych komentarzy. Do tego nie rozumiem czemu określenie "gruba" jest obraźliwe. To nie jest brzydkie słowo. Czy ktoś z gruby myśli, że jak się go nazwie "puszystym" to oznacza to, że jest z nim lepiej? Przepraszam, ale nie mogę się zgodzić, że nie da się tego zmienić. Jednak życzę Ci powodzenia w tej ciężkiej drodze. Są mężczyźni, którzy takie kobiety lubią i jestem pewna, że takiego znajdziesz.

O nie Mandy, to co mówisz to jest podwójna moralność. To tak jak byś powiedziała "Ten kto kradnie codziennie drogie towary jest zły, ale ja kradnę raz na tydzień, więc jestem dobra". Dzisiaj jesteśmy atakowani takim myśleniem. Społeczeństwu się zdaje, że małe oszustwo to nie oszustwo. Ja rozumiem sens tej historii, dostałaś ode mnie plusa, bo sposób w jaki się Mariola zachowuje jest chamski wobec kolegów, którym nie służy pomocą. Jednak bycia niemoralną jej nie zarzucaj, bo ona robi to co wszyscy. Tylko z bardziej.

Słuchaj, na to jest proste rozwiązanie. Na górze strony facebooka (po prawej stronie na górze) są dwie ikonki. Jedna przedstawia kłódkę. Naciskasz na nią i wyświetlają się "kto może zobaczyć dodawane przeze mnie treści. Naciskasz na to i przy "Kto będzie mógł zobaczyć moje przyszłe posty?" wybierasz ustawienia niestandardowe. Pojawi się takie małe okienko w którym możesz wpisać nazwisko szefa na czarną listę. Jako twój pracodawca nie będzie widział dodawanych przez ciebie treści. Przede wszystkim nie powinien wymagać dodawania do znajomych, ale jak działa piekielnie, to można się bronić. :)

Cholerka, myślałam, że jestem prawdziwą kobietą i kosmetyki mnie już nie zadziwią, ale błagam, powiedz mi co to za lakier co się w coś formuje. Jak to wygląda? Po prostu umieram z ciekawości.

Mam trochę mieszane uczucia. W naszym świecie jak ktoś jest inny, to od razu nienormalny. Jeśli dziewczyna miała ze sobą problemy i chciała mieć z ludźmi ograniczony kontakt to w sumie trochę jej sprawa. Była pedantką, ale pamiętajmy, że to tak na prawdę dość ciężka przypadłość. Co prawda nie jestem taka ekstremalna, ale też czuję się nieswojo jak ktoś chociaż tyka mnie palcem. Ale tak jak Emilka nie drę się na nikogo. Sądzę, że jedyna piekielność, to chodzenie wcześnie spać. Mam nadzieję, że rozumiecie co mam na myśli. :)

Życzę Ci siły. Żebyś dalej sobie tak radziła, bo widzę, że radzisz sobie znakomicie. :)

Nadczynność tarczycy, prawda? Nie martw się. Miałam dokładnie to samo. Trzecia gimnazjum, brałam tabletki. Te włosy na palcach.. uhhh... napuchnięta buzia i wystający brzuch. A jakby tego było mało... Dziewczyny w mojej klasie wszystkie chude i zgrabne. Tak się złożyło, że miałam w niej najniższą średnią wagi. Znam ten horror i współczuję.

Bardzo fajna historia. :) Powiem tylko, że jest taka strona weźsietato i tam można zamieszczać historie z dzieciństwa. Tutaj fajnie to wkomponowałaś, ale serio tam chyba bardziej pasuje. :)

Niegramatyczny. Twój dis jest raczej.

Ja kiedyś poszłam do Empiku kupić koleżance książkę Agaty Christie. Wyobraźcie sobie jaka byłam zażenowana, kiedy musiałam literować jej nazwisko z 50 razy, żeby mężczyzna mógł je wpisać. CO GORSZA miał plakietkę z flagami Angielską i Niemiecką, czyli coś powinien umieć. No ale cóż, jest rodzaj : lingwista i langusta.

Trochę mi to śmierdzi fake'iem. Bo wychowawcy nie zajmą się wieloma rzeczami w szkole, a poza nią to jest już co najmniej dziwne. Jeśli dzieciak dostał taką karę, to chyba musiał regularnie robić jakieś głupoty. Chociaż prawdę mówiąc bardzo autorce winszuję za zachowanie. Do mnie kiedyś wydzwaniał kretyn z klasy, ale nie ukrył numeru. Wstawiłam na portal, potem on zaczął mi grozić. Sprawa skończyła się u wychowawcy. Myślał szczeniak, że jest bezkarny.

Gratuluję! Uwielbiam takie podejście. Dziecko mojego jednego kuzyna też się tak wychowuje, tylko u mnie w rodzinie się to chwali. Drugi kuzyn ma natomiast metodę "dziecko powinno się przechowywać w plastikowym pojemniku", więc kiedy pytam o jego z kolei dzieci, to jakimś cudem ZAWSZE chore.

"za 50" czego? "Lat" Ci umknęło. ;)

No właśnie, ja podobnie. To znaczy u mnie w domu nie ma nigdzie w drzwiach szkła, ale to podpieranie nogą też praktykuję. Jak drzwi jest mi ciężko otworzyć, to pcham je kolanem, czasami stopą lekko odsunę.

AAaaa, rozumiem już. Ja przepraszam, że tak pytam, ale jak byłam mała, to zawsze wszystkie drzwi w domu były pootwierane.

Moja mama zawsze miała bzika na punkcie mojej wagi. Raczej tylko po to, żebym miała teraz kompleksy... Razu pewnego weszła ze mną (trzynastoletnią dziewczynką) do sklepu odzieżowego mówiąc: - O. Tutaj ubrania wydają się być dla Ciebie idealne. Na co zakłopotana ekspedientka odpowiedziała: - Ale to jest sklep z ubraniami ciążowymi...

Możesz mi proszę wytłumaczyć na czym polega ten dziwny mechanizm odpychania drzwi? Bowiem nie wiem jak to się dzieci uczy kiedy są małe.

Nie rozumiem komentarzy w stylu "życzę udanego chudnięcia. Ktoś jest z nadwagą, puszysty, duży, czy nawet gruby, to nie oznacza automatycznie, że chce to zmienić. -.-

Zgadzam się z panną M. Znałam wiele dziewczyn, które nie są nawet grube, ale są po prostu w kontekście społeczności "większe". Po prostu wyższe o wiele we wzroście to i w szerokości dla proporcjonalności też.

Ja pamiętam jak byłam mała i moja mama zamawiała mi Happymeal'a. W tym samym czasie inna mamusia chciała kupić to samo dla swojego dziecka z tą samą zabawką. Problem polegał na tym, że mieli ostatnią sztukę tej zabawki w koszyczku. Wtedy pamiętam problemu nie było, żeby otworzyć gablotki i dać mi z niej zabawkę. Zrobili to szybciutko. No ale przyznam, że było to jakieś 10 lat temu.

Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 25 lutego 2012 o 12:35