Nidaros ♂

Toteż piszę, że różnie jest w życiu. Zastanowiło mnie to tylko.

Nie, to nie to i nie ta miejscowość, choć procedury łudząco podobne. Widać ten sam model biznesowy. Ta szkoła, o której piszę, jest ładna i dobrze wyposażona, mają też dobre osiągnięcia (choć nic dziwnego, skoro sobie zgarniają najlepszych), ale nie odstaje mocno od szkół publicznych, tyle, że ma mało liczne klasy, co uczniom daje pewien komfort. Inna rzecz, że słyszy się, że środowisko tam jest mocno snobistyczne, więc ci biedniejsi stypendyści odstają od rozpieszczonej większości - sam nie wiem, czy to dla nich dobre, nie jest im tam łatwo. Tej dziewczyny tam nie widzę, ona mówiła, że woli inną szkołę i wg mnie ona nie chce, ale matka chce. A dziewczyna ma wrażliwą psychikę i nie wrzuciłbym jej w to szpanerskie środowisko. Ta, którą wybraliśmy, ma psychikę lodołamacza...

Zmodyfikowano 4 razy Ostatnia modyfikacja: 8 marca 2013 o 18:31

Tak własnie myślę, że nie ma co wchodzić we współpracę, aż tak zdeterminowany do dostarczania nowych piekielnych historii nie jestem ;)

Pewnie, gdybym, jak twierdzi jeden z użytkowników powyżej, zmyślał, to bym wiedział...

Nie wiem, może wezwał. Odgrażał się, że wezwie.

Może najpierw pokażcie to SWOIM rodzicom, a oni niech interweniują? Przykro mi to pisać, ale często bagatelizuje się skargi dzieciaków, dopiero rodzic może coś sensownego zdziałać. A jeżeli rodzice tamtych chłopaków są tacy, jak ich synowie, możecie mieć dalsze przykrości. I może zadziałajcie też przez szkołę, miałem taką sytuację jako wychowawca - jedna z uczennic była gnojona przez 2 inne panny przez komunikator i szkoła (pedagog) pomogła to ogarnąć.

Lapidynka, w kwestii kartkówek, to akurat mam urlop okolicznościowy z racji wspomożenia przyrostu naturalnego, ale reszta się w całości zgadza... Dzięki za wsparcie :)

Nie do końca się zgodzę, z tą próbą obrony, są panie, które nie potrafią prowadzić i takie, które robią to dobrze, są panowie, którzy nie potrafią gotować, i tacy, którzy robią to dobrze, nie ma to dla mnie związku z płcią.

W poprzednim szpitalu, w którym rodził się młody, też było nieźle pod tym względem, a tu jakoś niemiłe zaskoczenie.

W pierwszej dobie?

Mąż 17 godzin towarzyszył porodowi, od 2 w nocy. Proponuję po czymś takim stanąć przy kuchni. Poza tym czas - matka moja poszła po zakupy wczoraj, kiedy myśmy byli na oddziale, ja musiałbym je zrobić rano i stracić czas - rosół nie gotuje się w 30 minut. A co, fajna, dbająca o synową teściowa nie pasuje do stereotypu?

Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 16 lutego 2013 o 10:02

Miałem właśnie zamieścić tę samą korektę.

Nie jestem lekarzem. Nazwałem to, czym ja zakażono, nie bawiąc się w godne Wikipedii, a nie wnoszące nic do historii, drobiazgowe wyjaśnienia przebiegu wirusa. Nowotwór zapewne jeszcze bardziej osłabił odporność, ale powtarzam, nie jestem lekarzem. I wiesz co? CHCIAŁBYM bajki opowiadać. Niestety w tej "bajce" jest za dużo rzeczywistości, by mogła nią być. Pozdrawiam tropiciela fake'ów, który - przyznaję - wkur.wił mnie tym razem bardziej niż ktokolwiek tutaj dotąd, właśnie dlatego, że historia jest prawdziwa, a domorosły węszyciel za mało wywęszył drastycznych szczegółów, żeby mieć chorę satysfakcję i poczucie realizmu.

Zmodyfikowano 1 raz Ostatnia modyfikacja: 20 grudnia 2012 o 21:09

Tu jest jedna sytuacja, ale jak pisałem we wpisie, słyszałem takich dużo więcej. Tyle, że hołduję na Piekielnych zasadzie (chyba nawet ujętej w regulaminie) 1 wpis = 1 historia.

Wystarczy artykuł inaczej zatytułować. W parametrach doniczki, wysokości i ilości pędów, JAK PISAŁEM, różnicy nie było.

To, że odpowiedzialność zrzuca się na kogoś, kto był ofiarą.

Naprawdę nie widzisz różnicy między opisywaniem rzeczy oczywistych, a dopuszczeniem się świadomej manipulacji?

Więc działanie oszukańcze na granicy prawa jest ok? Równie dobrze można powiedzieć "zgwałcił, bo miała krótką spódniczkę". Proponuję poczytać: http://www.money.pl/gospodarka/raporty/artykul/co;trzecia;promocja;jest;oszustwem,110,0,318574.html

Rozumiem Twój ból, ale prawdą jest też, że promocje często są w taki sposób formułowane, żeby klient dopiero w ostatnim momencie zorientował się, że źle zrozumiał. Np. wieszaki, na których "krzyczy" ogromna plakietka "Wszystkie rzeczy 30 zł", a dopiero gdy się człowiek z bliska przyjrzy, widzi obok "30" malutkie "od". A wtedy często włączają się już emocje, chęć zakupu i tego małego już się nie czyta. Albo zestawy droższe od pojedynczych produktów. Albo inna cena na półce, a inna na regale z "promocją". Spece od marketingu zacierają wtedy ręce. A przecież uczciwie byłoby, gdyby zasady były jasne, czytelne i... szybkie do przestudiowania. Czytanie ze zrozumieniem to cenna cecha, ale w sklepach często sprowadza się do... czytania z lupą. I do robienia zakupów o kilka godzin dłużej.

Ta, szczególnie wielkie Ą, Ę i Ń się przyda...

Hłasko jest bardzo znanym autorem, tym niemniej mogę zrozumieć, że ktoś nie kojarzy jego nazwiska (choćby ze słyszenia), ale tylko pod jednym warunkiem: ta osoba nie "robi" w książkach i nie stoi na dziale z literaturą, z plakietką, na której jest napisane "Chętnie pomogę".

No właśnie, ciekawe, co sama myśli o sobie. I takie przekonania w europejskim państwie w XXI wieku. niewiarygodne.

Myślę, że wystarczy być po prostu idiotką - dziewczyna miała wszelkie wymagane kwalifikacje na patologię, dziecko to tylko wisienka na torcie.

Proponuję sprawdzić znaczenie słowa "pijar" (które niekoniecznie znaczy to samo, co "PR").